young couple with daughter smiling

Έχετε παιδί προσχολικής ή νηπιακής ηλικίας που ανακαλύπτει τον κόσμο και αναρωτιέται τα πάντα γι’ αυτόν; Τότε καλύτερα να προετοιμαστείτε για τη μεγάλη ερώτηση: «πώς γίνονται τα παιδιά;», που συνήθως γεννάται στο παιδί με αφορμή την εικόνα ή την είδηση μια εγκυμοσύνης, π.χ. της μαμάς ή κάποιου άλλου κοντινού προσώπου. Αν το «τα φέρνει ο πελαργός» δεν είναι στη λίστα των επιθυμητών απαντήσεών σας, ακολουθούν συμβουλές, για να δώσετε τις κατάλληλες.

-Δώστε πληροφορίες, μόνο αν εκφράσει το παιδί την απορία του: αν δεν σας ρωτήσει από μόνο του, απλώς δεν ενδιαφέρεται (ακόμα τουλάχιστον) να μάθει.

-Η αμηχανία (αν έχετε) είναι αποκλειστικά δική σας υπόθεση: ένα τρίχρονο ή τετράχρονο παιδί δεν έχει την ίδια αντίληψη με τον ενήλικα για τα μέρη του σώματος που σχετίζονται με την αναπαραγωγή. Έτσι, δεν νιώθει καμία ντροπή ή αμηχανία να σας απευθύνει τη συγκεκριμένη ερώτηση.

-Μείνετε στα βασικά: ένα παιδί αυτής της ηλικίας ούτε θα καταλάβει τη σύνθετη διαδικασία της σύλληψης ούτε την ορολογία που την περιγράφει. Μείνετε σε απλές λέξεις και εξηγήστε χωρίς πολλές λεπτομέρειες.

-Δεν χρειάζεστε έτοιμο εγχειρίδιο απαντήσεων: ακολουθήστε τη ροή των αποριών του παιδιού, όπως τις εκφράζει.

Χαρτογραφήστε τα νερά: πριν απαντήσετε, ρωτήστε. Προσπαθήστε να καταλάβετε τι ακριβώς ξέρει το παιδί για το θέμα. Ρωτήστε το, για παράδειγμα «πώς πιστεύεις πως δημιουργούνται τα μωρά;» και κάντε την απάντησή του σημείο εκκίνησης, για να ξεκινήσετε μια εποικοδομητική κουβέντα. Θυμηθείτε πως η ηλικία του παιδιού και άρα το νοητικό επίπεδο ωρίμανσής του, θέτουν το πλαίσιο του ζητουμένου των ερωτήσεών του. Ένα 3χρονο που έχει δει μια έγκυο μπορεί να θέλει απλώς να μάθει πώς βγαίνει το μωρό από την κοιλιά ενώ ένα 6χρονο πώς δημιουργούνται εξαρχής τα μωρά.

Χρησιμοποιήστε τις κατάλληλες λέξεις: αν, για παράδειγμα, πραγματοποιήθηκε καισαρική τομή, το να πείτε σε ένα τετράχρονο πως άνοιξε η κοιλίτσα της μαμάς και βγήκε το μωράκι από μέσα, μπορεί να τρομάξει το παιδί, κάνοντάς το να φέρει στο μυαλό του την εικόνα μιας κοιλιάς που ανοίγει. Ακόμα και η ίδια η λέξη «κοιλιά» μπορεί να μπερδέψει το παιδί αφού αφενός την έχει ταυτισμένη με το φαγητό (ξέρει ότι στην κοιλιά πάει το φαγητό, όχι το μωρό) αφετέρου μπορεί να έχει σύγχυση για το αν μπορεί και το ίδιο να έχει ένα μωράκι στην κοιλίτσα του. Μια καλή απάντηση είναι πως «το μωρό μεγαλώνει σε ένα ξεχωριστό μέρος μέσα στο σώμα της μαμάς που ονομάζεται μήτρα».

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

kids playing

-Πείτε την ιστορία ολοκληρωμένη: «ο μπαμπάς και η μαμά αγαπιούνται πολύ και κάνουν ένα παιδί, το παιδί μεγαλώνει στη μήτρα της μαμάς και βγαίνει όταν είναι έτοιμο». Έτσι, το παιδί κατανοεί ότι η δημιουργία και η ανάπτυξη ενός μωρού παίρνει χρόνο και το μωρό δεν γεννιέται από τη μια μέρα στην άλλη.

Απαντήστε ευθέως και στις συμπληρωματικές ερωτήσεις: μια πολύ συνηθισμένη απορία των μικρών παιδιών στη θέα μιας προχωρημένης εγκυμοσύνης είναι το «τι κάνει το μωράκι μέχρι να βγει;». Δώστε απαντήσεις εναρμονισμένες με την αντίληψη του παιδιού σ’ αυτήν την ηλικία. Πείτε, για παράδειγμα, «το μωρό πιπιλάει τον αντίχειρά του, κλωτσάει, κοιμάται, κάνει τσίσα και μερικές φορές έχει και λόξυγγα». Μπορείτε επίσης να μαντέψετε παρέα τι κάνει το μωράκι. Ρωτήστε το παιδί: «λες να κολυμπάει και να περνάει καλά το μωρό εκεί μέσα;», «λες να κοιμάται ή να έχει ξυπνήσει τώρα;».

-Πώς θα βγει το μωράκι από εκεί μέσα; εξηγήστε ότι όταν το μωράκι είναι έτοιμο να βγει, πηγαίνουμε στο νοσοκομείο (αντί για μαιευτήριο που είναι πιο δύσκολη λέξη) και εκεί οι γιατροί και οι νοσοκόμες βοηθούν τη μαμά να γεννηθεί το μωρό. Καθησυχάστε το παιδί ότι η γέννηση είναι μια πολύ όμορφη εμπειρία και ότι με τη βοήθεια των ανθρώπων εκεί, θα είναι ασφαλείς και το μωράκι και η μαμά του.

-Προστρέξτε σε έγκυρες πηγές ενημέρωσης: τα βιβλία έχουν πάντα τις απαντήσεις. Θα βρείτε πλούσια γκάμα βιβλιογραφίας από ειδικούς για το πώς απαντάμε στα παιδιά για τη δημιουργία και τη γέννηση των παιδιών.

-Ρωτήστε απευθείας τον ειδικό: αν χρειάζεστε πιο συγκεκριμένες συμβουλές, για να απαντήσετε στο ερώτημα του παιδιού, κάποιος που ειδικεύεται στην παιδική ψυχολογία θα σας κατευθύνει σωστά.

Και κάπως έτσι, το «πώς γίνονται τα παιδιά» απαντάται εύκολα και άφοβα, χωρίς ταμπού και αμηχανία. Όλοι ενημερωμένοι και όλοι ευχαριστημένοι (τουλάχιστον μέχρι την επόμενη «δύσκολη» ερώτηση του μικρού εξερευνητή των «μυστικών» της ζωής).