Ποιες τροφές απαγορεύονται στο θηλασμό;

Το μητρικό γάλα αδιαμφισβήτητα αποτελεί την ιδανική τροφή για το βρέφος και την πρώτη επιλογή σίτισης. Βασιζόμενοι σε πληθώρα ερευνητικών δεδομένων σχετικά με τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμά οφέλη του θηλασμού για το βρέφος και τη μητέρα, η Αμερικανική            Ακαδημία Παιδιάτρων (APA) αλλά και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO), συστήνουν τον αποκλειστικό θηλασμό τουλάχιστον τους πρώτους έξι μήνες.  Η συνέχιση του θηλασμού και κατά την εισαγωγή των στερεών τροφών συνδέεται  με μικρότερη συχνότητα εμφάνισης τροφικών αλλεργιών.  Παρά τις επιστημονικές αποδείξεις, φαίνεται ότι υπάρχουν κοινές πεποιθήσεις οι οποίες επηρεάζουν σημαντικά τη διατροφικές επιλογές της μητέρας κατά τη γαλουχία αλλά και αυξάνουν την πιθανότητα να επηρεαστεί ο ίδιος ο θηλασμός. Αρκετά συχνά, οι θηλάζουσες έχουν την άποψη ότι το γάλα τους μπορεί να μην είναι θρεπτικό, επαρκές ή ακόμη και να προκαλέσει κάποια αντίδραση στο βρέφος λόγω των τροφών που οι ίδιες καταναλώνουν. Η γαλουχία είναι πράγματι μια περίοδος αυξημένων ενεργειακών και θρεπτικών αναγκών και το παρατεταμένο άγχος ότι υπάρχουν τροφές που μπορεί να βλάψουν το βρέφος συνήθως οδηγεί σε αβάσιμους διατροφικούς περιορισμούς, οι οποίοι μπορούν να διαταράξουν τόσο έναν εδραιωμένο θηλασμό αλλά και τη διατροφική επάρκεια της μητέρας.

Είναι γεγονός ότι στην περίοδο της εγκυμοσύνης υπάρχουν ορισμένοι διατροφικοί περιορισμοί οι οποίοι περισσότερο συνδέονται με την ασφάλεια των τροφών και για αυτό το λόγο απαγορεύεται η κατανάλωση ωμών ζωικών τροφών, των πολύ μαλακών τυριών καθώς και οι τροφές οι οποίες δεν έχουν μαγειρευτεί ή ψηθεί πλήρως. Αυτοί όμως οι περιορισμοί παύουν να ισχύουν στην περίοδο του θηλασμού. Φυσικά, τα πουλερικά απαγορεύονται ωμά,  όλα τα κορεατικά πρέπει να προέρχονται από μια έμπιστη πηγή παραγωγής καθώς και όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα πρέπει να είναι παστεριωμένα. Αξίζει να επισημάνουμε ότι τόσο στην περίοδο της εγκυμοσύνης όσο και της γαλουχίας, η ποικιλία των τροφών αποτελεί βασική λίθο της διατροφικής επάρκειας της μητέρας. Μιλώντας για διατροφικούς περιορισμούς στη γαλουχία, φαίνεται ότι τις περισσότερες φορές πρόκειται για εμπειρική αφαίρεση συγκεκριμένων τροφών από τη διατροφή της θηλάζουσας. Συγκεκριμένα, μια από τις συχνότερες αιτίες διατροφικών περιορισμών της θηλάζουσας είναι οι βρεφικοί κολικοί. Υπάρχει η γενική πεποίθηση ότι η ευερεθιστότητα, η ανησυχία και το παρατεταμένο κλάμα του θηλάζοντος βρέφους μπορεί να οφείλεται σε τροφές της διατροφής της μητέρας οι οποίες πιθανόν προάγουν τα αέρια στο βρέφος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, αρκετές θηλάζουσες να αφαιρούν αυθαίρετα από τη διατροφή τους τα όσπρια, το κουνουπίδι, το μπρόκολο, ορισμένα γαλακτοκομικά και το σκόρδο ή το κρεμμύδι. Οπωσδήποτε τα γαστρεντερολογικά συμπτώματα του βρέφους χρειάζεται να αξιολογούνται σε συνδυασμό με την επαρκή αύξηση του και σε κάθε περίπτωση να αποκλείεται η οποιαδήποτε οργανική αιτία. Υπάρχουν περιπτώσεις αλλεργίας στην αγελαδινή πρωτεΐνη που εμφανίζονται με γαστρεντερικές διαταραχές του βρέφους και σε αυτές τις περιπτώσεις μια διατροφή αποκλεισμού της αγελαδινής πρωτεΐνης από τη διατροφή της θηλάζουσας μπορεί να κριθεί απαραίτητη. Ωστόσο, στη βιβλιογραφία έχουν υπάρξει και ανεκδοτικές περιπτώσεις όπου θηλάζουσες αποφεύγουν τα εσπεριδοειδή φρούτα ή τα φρούτα με σπόρια π.χ. ακτινίδια, φράουλες καθώς έχουν επηρεαστεί από τον περίγυρο ότι σε αυτά πιθανόν οφείλεται η σύσταση του γάλακτος λόγω απόφραξης του γαλακτοφόρου πόρου. Παρομοίως, σε καμία περίπτωση δεν έχει αποδειχθεί ακόμα ότι η αποφυγή των ξηρών καρπών από τη θηλάζουσα μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά έναντι πιθανών αλλεργιών που  μπορεί να εμφανίσει το βρέφος αργότερα στη ζωή του.

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Do's & Don’ts για Βρέφη

Καυγάδες & Βρέφος: Πώς να Διατηρηθεί η Ισορροπία

Μιλώντας για διατροφικούς περιορισμούς της θηλάζουσας, βασιζόμενους σε επιστημονική τεκμηρίωση, μπορούμε να αναφερθούμε στο ψάρι όπου ο μόνος περιορισμός είναι το είδος του ψαριού λόγω αυξημένης πρόσληψης υδραργύρου. Πρακτικά αυτό σημαίνει αποφυγή των μεγάλων ψαριών, κυρίως ξιφία, σολομού και προτίμηση των μικρών λιπαρών ψαριών όπως γαύρο, σαρδέλα, κόκκινο λυθρίνι, καπόνι δύο μερίδες την εβδομάδα όπου μια μερίδα ισούται με 150-200g. Επιπλέον, η αλόγιστη κατανάλωση καφέ είναι ακόμη μια συνήθεια η οποία χρειάζεται μέτρο στη γαλουχία καθώς η καφεΐνη περνάει στο γάλα και μπορεί να προκαλέσει ανησυχία στο βρέφος. Ακόμη, η υπερκατανάλωση καφέ μπορεί να μειώσει την πρόσληψη ασβεστίου από τη μητέρα. Βασιζόμενοι στο γεγονός ότι το 1% της καφεΐνης περνάει στο μητρικό γάλα μια λογική πρόσληψη καφέ στη γαλουχία είναι δύο με τρεις κούπες καφέ ημερησίως και ιδανικά μακριά χρονικά από τους θηλασμούς. Φυσικά το αλκοόλ αποτελεί ακόμη έναν σημαντικό περιορισμό στη γαλουχία καθώς γνωρίζουμε ότι όχι μόνο περνάει στο μητρικό γάλα αλλά και ότι μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή μέχρι και τη διακοπή του.

Καθώς ο θηλασμός είναι μια απόλυτα φυσιολογική διαδικασία η θηλάζουσα μητέρα χρειάζεται να ακολουθήσει μια ισορροπημένη υγιεινή διατροφή θηλασμού η οποία να της επιτρέπει να καλύψει τις απαραίτητες ανάγκες της σε θρεπτικά στοιχεία, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες. Αν μπορούσαμε να συνοψίσουμε ορισμένες βασικές οδηγίες για τη διατροφή της θηλάζουσας θα ήταν οι παρακάτω.

1. Αποφυγή συστηματικών διαιτών αποκλεισμού ως προληπτικό μέτρο εμφάνισης κάποιας αλλεργίας του βρέφους.
2. Συχνότερη κατανάλωση καθαρών τροφών κοντά στη  φυσική τους μορφή και ελάχιστη κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών πλούσιων σε σάκχαρα και τρανς λιπαρά.
3. Συχνά γεύματα ειδικά κατά τους πρώτους έξι μήνες θηλασμού με υγιεινά snacks όπως γάλα, γιαούρτι, φρούτα, λαχανικά.
4. Η κοινή πεποίθηση του «φάε για δύο» δεν συστήνεται και δεν ευσταθεί επιστημονικά.
5. Δύο μερίδες μικρού λιπαρού ψαριού (γαύρο, σαρδέλα, καπόνι, κολιό) εβδομαδιαίως ως πηγή Ω3 λιπαρών.
6. Όταν πρόκειται για αλάτι να γίνεται χρήση ιωδιούχου άλατος δηλαδή το κοινό θαλασσινό αλάτι.
7. Τέσσερις μερίδες από ποικιλία γαλακτοκομικών ημερησίως όπου μια μερίδα ισούται με 250ml γάλα ή 200g γιαούρτι ή 40g τυρί.
8. Πιθανή συνέχιση του συμπληρώματος του φυλλικού οξέος και καθημερινή κατανάλωση ποικιλίας πράσινων σκούρων λαχανικών καθώς και σιτηρών ολικής άλεσης.
9. Έλεγχο των επιπέδων της βιταμίνης D και ενίσχυσή τους συμπληρωματικά όπου και εφόσον χρειάζεται με ιδανικά τα επίπεδα να κυμαίνονται μεταξύ 30–50 ng/mL.