Παιδική Ζήλια: Αντιμετώπιση με Εποικοδομητικό Διάλογο

«Γιατί ο αδελφός μου έχει μεγαλύτερο αρκουδάκι από το δικό μου;» «Γιατί κάνουν συνέχεια τον Νίκο αρχηγό της ομάδας και όχι εμένα;», «Θέλω κι εγώ μακριά ξανθά μαλλιά σαν της Χριστίνας!». Τα παιδιά ζηλεύουν και δεν υπάρχει τίποτα το μη φυσιολογικό σε αυτό. Ως γονείς, μπορείτε να τους μάθετε τα διαχειρίζονται τα συναισθήματα ζήλιας (ανάλογα και με την ηλικία τους και τον βαθμό ωριμότητάς τους) ώστε αφενός να νιώθουν τα ίδια καλύτερα με τον εαυτό τους και να ενισχύσουν την αυτοπεποίθησή τους αφετέρου να τα πηγαίνουν καλά με τα αδέλφια, τους συμμαθητές και τους φίλους τους, αφού η ζήλια μπορεί να δημιουργήσει προστριβές. Ενθαρρύνοντας τον διάλογο με το παιδί, θα το βοηθήσετε να σας «ανοιχθεί», να μοιραστεί μαζί σας τους λόγους που ζηλεύει κάποιο άλλο παιδί και μέσα από αυτήν την ανάλυση, θα μπορέσετε σιγά-σιγά να φτάσετε παρέα στη λύση.

Αρχικά, αποδεχθείτε τα συναισθήματα του παιδιού. Το πρώτο βήμα στο κεφάλαιο «παιδική ζήλια-αντιμετώπιση» είναι να καθησυχάσετε το παιδί, εξηγώντας του ότι είναι φυσιολογικό να νιώθει ζήλια. Αν έρθει από μόνο του να σας εκμυστηρευτεί τι αισθάνεται, επιβραβεύστε το λέγοντας: «χαίρομαι πολύ που με ενημέρωσες για το τι νιώθεις. Είναι πολύ καλό που γνωρίζω και μπορώ να σε βοηθήσω, σ ‘ ευχαριστώ!».

Συζητήστε γενικά περί τελειότητας και προσπάθειας για τελειότητα. Με τον τρόπο αυτό, θα αποδομήσετε με λογικά επιχειρήματα τη στάση «μόνο ο πρώτος είναι τέλειος και όλοι οι άλλοι δεν αξίζουν» από την οποία πηγάζει η ζήλια. Ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του παιδιού, ρωτήστε το ποιος πιστεύει ότι είναι «ο καλύτερος στον τομέα του; Αν για παράδειγμα, το παιδί αγαπά τα σπορ, ρωτήστε το: «ποιος είναι ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής;» και ζητήστε να σας πει γιατί. Συνεχίστε λέγοντας «δηλαδή, όλοι οι υπόλοιποι παίκτες που δεν είναι το ίδιο καλοί, πρέπει να σταματήσουν να παίζουν;». Αν σας απαντήσει «όχι», ρωτήστε το γιατί. Όσο θα ξεδιπλώνει τη σκέψη του, θα κατανοεί την αξία των ικανοτήτων, και ας μην οδηγούν πάντα στην τελειότητα.

Συζητήστε για τις δικές του ξεχωριστές ικανότητες. «Μπορεί η αδελφούλα σου να είναι καταπληκτική στον χορό όμως εσύ λες τα καλύτερα αστεία κόσμου!». Απαριθμήστε στο παιδί τα ταλέντα του ένα προς ένα και θα το βοηθήσετε να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του και να σταματήσει να συγκρίνει τον εαυτό του με τα αδέλφια ή του ή άλλα παιδιά.

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δραστηριότητες για Παιδιά

Δραστηριότητες για Μονοήμερη Εκδρομή με Παιδιά τον Χειμώνα

Διαχωρίστε τη δημοφιλία από την επιτυχία. Αν το παιδί ζηλεύει κάποιο άλλο παιδί (που είναι το πιο αγαπητό στην παρέα ή έχει τους περισσότερους φίλους ή έλκει τα περισσότερα αγόρια ή κορίτσια κ.λπ.) έχει αξία να τονίσετε ότι αυτό το παιδί δεν είναι το καλύτερο από όλα τα άλλα, απλώς συχνά κάποιοι άνθρωποι, γίνονται το επίκεντρο της προσοχής για ένα συγκεκριμένο διάστημα και για συγκεκριμένους λόγους. Αν το παιδί εκδηλώνει ζήλια απέναντι στο βρέφος ή το νήπιο της οικογένειας, εξηγήστε του ότι το μωρό έχει ανάγκες που δεν μπορεί να ικανοποιήσει μόνο του, γι’ αυτό και «είναι συνεχώς από πάνω του» η  μαμά, ο μπαμπάς και οι συγγενείς.

Υπογραμμίστε του με κάθε τρόπο ότι το αγαπάτε και το αγαπούν. «Μπορεί η δασκάλα σου να επιβραβεύει συνεχώς τη Φωτεινή, όμως αγαπά και εσένα, πολύ», «μπορεί οι φίλοι σου να πηγαίνουν για πατίνι με τον Κώστα όμως είσαι κι εσύ ο καλύτερός τους φίλος», «μπορεί ο μπαμπάς να έχει τώρα αγκαλιά τον μπέμπη αλλά σας λατρεύει και τους δύο!», είναι ορισμένες από τις φράσεις που θα καθησυχάσουν το παιδί και θα του δημιουργήσουν ψυχική ασφάλεια, κάνοντάς το να νιώσει ότι το αγαπούν, το νοιάζονται, το σκέφτονται και το υπολογίζουν.

Θυμηθείτε πως με υπομονή, ψυχραιμία, επιχειρηματολογία και όρεξη για διάλογο, θα βοηθήσετε το παιδί, να αναγνωρίσει τη δική του αξία, να νιώσει σημαντικό και να σταματήσει να συγκρίνεται με άλλα παιδιά.  Αν παρ’ όλα αυτά, τα συναισθήματα ζήλιας του δεν κατευνάζονται ή δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητα ή την κοινωνικότητά του ή αν απλώς επιθυμείτε στοχευμένες, εξατομικευμένες συμβουλές γύρω από το θέμα, ένας ειδικός στην παιδική ψυχολογία μπορεί να σας κατευθύνει σωστά.