crying toddler

«Θέλω ο μπαμπάς να το κάνει! Όχι εσύ!» Μια οικεία φράση που είναι δύσκολο να μην εκληφθεί προσωπικά και να μην δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα σε μία μητέρα.

Ενώ κάθε κατάσταση είναι μοναδική και εξαρτάται από τον ρόλο των γονέων, συνήθως στη νηπιακή ηλιακή αρχίζουν να προτιμούν τον έναν γονέα από τον άλλο και συχνά αυτός είναι η φιγούρα του πατέρα.

Γιατί συμβαίνει;

Καθώς ένα βρέφος αναπτύσσεται και εισέρχεται από τη βρεφική ηλικία στη νηπιακή ηλικία, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι είναι ξεχωριστό άτομο από την μητέρα του και οι άλλοι φροντιστές, όπως ο πατέρας του, γίνονται πιο ενδιαφέροντες. Σ’ αυτό το στάδιο ανάπτυξης, τα νήπια αναπτύσσουν μια υγιή αίσθηση ανεξαρτησίας κατά την οποία διεκδικούν επιλογές όπου και αν μπορούν, οπότε αυτή η “φάση του μπαμπά’’ που περνούν, αποτελεί μέρος της κοινωνικής και συναισθηματικής τους ανάπτυξης. Η ψυχολογική αιτιολόγηση γι’ αυτήν την φάση είναι ότι η εύνοια προς τον πατέρα αποτελεί μία υγιή αναπαράσταση ότι το παιδί σας είναι ανεξάρτητο, έχει αναπτύξει αίσθηση εαυτού και είναι έτοιμο να αναπτύξει και άλλες σχέσεις. Ο ρόλος του πατέρα λοιπόν είναι πολύ σημαντικός γιατί το βοηθά να διαπραγματευτεί τους τρόπους με τους οποίους θα “αποχωριστεί” από την μητέρα του, ώστε να αποκτήσει την αίσθηση της ανεξαρτησίας. Οι μπαμπάδες προσθέτουν το παιχνίδι στον κόσμο του παιδιού τους καθώς αλληλοεπιδρούν διαφορετικά μαζί του. Επίσης, παραδοσιακά ο μητρικός ρόλος σχετίζεται περισσότερο με θέματα ανατροφής και πρακτικά ζητήματα και κάποιες φορές στην προσπάθεια τήρησής τους η μητέρα μπορεί να γίνει πιο αυστηρή και το παιδί μπορεί να δείξει εκείνη τη στιγμή προτίμηση στο μπαμπά.

Εάν, ως γονείς, μπορείτε να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας γύρω από αυτό -παρ’ όλο που μπορεί να είναι δύσκολο, ειδικά για τη μητέρα- μπορεί να είναι  πολύ θετικό για την ανάπτυξη και την ευημερία του παιδιού μελλοντικά.

Πώς μπορείτε να το διαχειριστείτε ως μητέρα

  • Διαχειριστείτε τα δικά σας συναισθήματα: Είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε αρνητικά συναισθήματα όταν το παιδί σας σας ωθεί μακριά του. Επικοινωνήστε το συναίσθημά σας στο παιδί με εκφράσεις όπως «νιώθω λυπημένη όταν μου λες φύγε!» και μοιραστείτε τις αρνητικές σκέψεις και τα έντονα συναισθήματα με έναν ενήλικα.
  • Δείξτε την αγάπη σας, ακόμη κι αν την απορρίψει. Ακόμη και αν αντιστέκεται στη στοργή από εσάς, ό,τι κι αν κάνετε, μην αφήσετε τον θυμό σας να εκδηλωθεί. Μία συμπεριφορά σαν αυτή μπορεί να το οδηγήσει σε περισσότερη προσκόλληση με τον μπαμπά του. Αντ’ αυτού, παραμείνετε θετική και επιβεβαιώστε του ότι είστε ακόμη εκεί γι΄ αυτό, ακόμα κι αν δεν είναι αυτό σε εσάς (αυτή τη στιγμή).
  • Προσπαθήστε να εξομαλύνετε πιθανές αντιπαραθέσεις με το παιδί σας. Περάστε ποιοτικό χρόνο μαζί του σε καθημερινή βάση και δείξτε ενδιαφέρον σε δραστηριότητες που απολαμβάνει. Εναλλακτικά, δημιουργήστε «ειδικές» δραστηριότητες μόνο για τους δυο σας για να ενισχύσετε τον συναισθηματικό δεσμό σας.
  • Συζητήστε με τον μπαμπά του παιδιού σας για τα συναισθήματα σας ώστε να έχει επίγνωση της κατάστασης και να σας βοηθήσει στη διαχείριση της και ενθαρρύνετέ τον να μοιραστείτε τα πρακτικά ζητήματα ανατροφής και τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες.
  • Προσπαθήστε να μην ενισχύετε συμπεριφορές προτίμησης.
  • Ψάξτε για συμβουλές: Όσο δύσκολο και αν είναι να το παραδεχτείτε, μπορεί να υπάρχει κάτι το οποίο μπορείτε να μάθετε από τον «προτιμώμενο γονέα», τον μπαμπά. Ίσως είναι πιο ήρεμος και παρών στο παιχνίδι με το παιδί, ίσως ο ίδιος έχει βρει αποτελεσματικούς τρόπους να διαχειρίζεται το στρες του με αποτέλεσμα το παιδί να αισθάνεται περισσότερη ασφάλεια και ηρεμία μαζί του.
  • Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι αυτό είναι ένα στάδιο. Ότι είστε ο γονέας που χρειάζεται το παιδί σας. Και, ότι η αξία σας δεν καθορίζεται από τη θετική ανταπόκριση του παιδιού σας. Εάν δεν μπορείτε να διαχειριστείτε τα αρνητικά συναισθήματα, ζητήστε υποστήριξη από έναν ψυχολόγο.

Συμβουλές και για τους δύο γονείς

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

mom with daughter going to school

Μιλήστε στο παιδί σας για τα «ίδια» και τα «διαφορετικά»: Όταν είστε μόνοι με το παιδί σας, δώστε έμφαση σε πράγματα που κάνουν κάθε γονέα μοναδικό. Ενισχύστε τα δυνατά σημεία του άλλου γονέα. Επισημάνετε πράγματα που κάνετε και οι δύο καλά. Εναλλακτικά, ζητήστε από το παιδί σας να σας εκφράσει λίγα πράγματα που αγαπάει και στους δύο σας.

Οι περίοδοι εύνοιας ενός γονέα έναντι του άλλου μπορεί να συμβούν αργότερα και σε άλλα στάδια της παιδικής ηλικίας ανάλογα με τις συναισθηματικές και αναπτυξιακές ανάγκες του παιδιού εκείνη τη περίοδο.

Ευτυχώς, το παιδί σας μεγαλώνει και ωριμάζει. Με τον καιρό, θα ξεπεράσει αυτήν την προτίμηση και θα συνειδητοποιήσει ότι είναι δυνατό να αγαπήσει και τους δύο γονείς με μοναδικούς τρόπους. Μέχρι τότε, πάρτε μια βαθιά ανάσα και βρείτε κάποια εσωτερική δύναμη, καθώς παίρνετε αγκαλιές και φιλιά.

 

Απόψεις και άλλες δηλώσεις που εκφράζονται από χρήστες και τρίτα μέρη (π.χ., επιστημονικούς συνεργάτες) είναι αποκλειστικά δικές τους και δεν αποτελούν απόψεις της Frezyland by Frezyderm. Την ευθύνη για περιεχόμενο που δημιουργείται από τρίτα μέρη φέρουν αποκλειστικά τα μέρη αυτά.