Μοιράσου τη δική σου ιστορία για την εγκυμοσύνη, μητρότητα ή πατρότητα και μάζεψε πόντους!

“Το Ταξίδι προς τη Μητρότητα”

Αντιγόνη Ρότσιου

Θες να μας πεις δύο λόγια για το ταξίδι σου προς τη μητρότητα;

Το ταξίδι προς τη μητρότητα ξεκίνησε αμέσως μετά τον γάμο μου, καθώς μάθαμε ότι θα κάνουμε μωράκι μόλις 2 εβδομάδες αφότου παντρευτήκαμε με τον σύζυγο. Στην αρχή σοκαρίστηκα και με έπιασε νευρικό γέλιο, καθώς δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι ήρθε τόσο σύντομα αυτό το κομμάτι. Όσο περνούσε ο καιρός και βλέπαμε και το μωρό στους υπέρηχους και ένιωθα και τα «ωραία» της εγκυμοσύνης (βλέπε λιπαρότητα στο δέρμα, καούρες, ναυτίες κλπ. κλπ.), τότε άρχισε να γίνεται αληθινό όλο αυτό και τότε είναι που άρχισα να ανυπομονώ, αλλά και να αγχώνομαι, τι χρειαζόμαστε, μην ξεχάσουμε κάτι, μην τύχει κάτι, πώς θα είμαστε και φυσικά, ότι πρέπει να υπάρχει κι άλλος τρόπος πέρα από τη γέννα ώστε να έρθει το μωρό. Στο κάτω κάτω, όλοι μού έλεγαν μικρή ότι τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός, αυτό υπενθύμιζα στον άντρα μου όσο πλησίαζε ο καιρός.

Πώς αντιμετώπισες όλα αυτά που συνέβησαν στην εγκυμοσύνη, στη γέννα και τις πρώτες ημέρες με το μωρό σου;

Γενικά προσπαθούσα να βλέπω τα δύσκολα και τα πιο αγχωτικά για μένα πράγματα με χιούμορ. Στην εγκυμοσύνη προσπαθούσα να σκεφτώ ότι θα αδυνατίσω κιόλας αντί να παχύνω αφού δεν μπορούσα εύκολα να φάω. Στη γέννα με τους πόνους σκεφτόμουν «έχεις κάνει βλακεία τώρα και δεν γλιτώνεις» και μετά στο σπίτι με το μωρό ρωτούσα να μου πουν «πώς κλείνει» και «γιατί στριγκλίζει έτσι αυτό». Σαφώς ήταν στιγμές μοναδικές όλες, ακόμα και οι δύσκολες και θα τις ξαναζούσα άνετα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αλλά με το να τις «διακωμωδώ» νομίζω γίνονταν πιο εύκολες ή έστω πιο ενδιαφέρουσες κατά την περιγραφή σε νέες μέλλουσες μητέρες.

Με ποιους τρόπους σε στήριξε ο σύντροφός σου; Πώς άλλαξε η σχέση σας μέσα από αυτό το ταξίδι;

Με τον σύντροφο δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε ιδιαίτερα η σχέση μας. Ήμασταν μαζί ήδη 10 χρόνια όταν γεννήθηκε η κόρη μας, οπότε γνωρίζαμε απόλυτα ο ένας τον άλλον, σε σημείο να σκεφτόμαστε το ίδιο χωρίς να μιλάμε, να περιμένουμε ο ένας τη φράση του άλλου χωρίς να έχει καν φτάσει εκεί η συζήτηση. Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν στο πώς ξαφνικά έπρεπε να μάθουμε να διαχειριζόμαστε κάποια πράγματα με τον ίδιο τρόπο και να μην αποκλίνουμε ιδιαίτερα στις απόψεις μας, ώστε το παιδί να παίρνει τα ίδια vibes και από τους δύο, ώστε να δει από νωρίς ότι είμαστε σταθεροί, σίγουροι και ότι μπορεί να βασιστεί και στους δύο το ίδιο. Γίναμε στην ουσία περισσότερο «ομάδα». Και μπορούμε να νικήσουμε το μωρό αν εξεγερθεί, είμαστε δύο και είναι ένα!

Πώς άλλαξες όταν έγινες μητέρα και ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι σε αυτόν τον νέο ρόλο;

Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν ότι ξαφνικά άρχισα να ψάχνομαι. Να ψάχνω τρόπους διαπαιδαγώγησης, παιχνιδιού , απασχόλησης, ιδέες, εμπειρίες άλλων κ.α. Είχα από πριν κάποιες απόψεις σχετικά με το τι θεωρώ εγώ σωστό ή ιδανικό όταν έχεις να μεγαλώσεις ένα παιδί, αλλά όταν εν τέλει έγινα μαμά ήθελα να μάθω τα πάντα. Θεωρώ ακόμα σωστά και ιδανικά τα όσα είχα από πριν στο μυαλό μου, αλλά επειδή το να είσαι γονιός έχει μόνο αρχή, δεν έχει τέλος, όσα και να ξέρεις δεν είναι ποτέ αρκετά. Κάθε μέρα μαθαίνεις. Εσύ διδάσκεις το παιδί και εκείνο διδάσκει εσένα. Και νομίζω αυτό είναι και το αγαπημένο μου κομμάτι. Μαθαίνουμε μαζί.

Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου ως μητέρα;

Κάνοντας μια φορά ένα online quiz από αυτά τα «Τι τύπος μητέρας είσαι» έμαθα ότι είμαι η «κουλ μαμά». Πολύ γέλασα. Υπάρχουν στιγμές που θεωρώ ότι είμαι κουλ/χαλαρή και στιγμές που θεωρώ ότι είμαι πιο σφιγμένη/αυστηρή. Δε μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου με κάποιο τρόπο σε αυτό το ρόλο καθώς πιστεύω είναι νωρίς ακόμα, τώρα ξεκινήσαμε σιγά σιγά να θέτουμε όρια και κανόνες στο παιδί που μπορεί να απαιτεί πράγματα ή να αντιστέκεται σθεναρά στα λεγόμενά μας. Γι’ αυτό λοιπόν, θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως «μαμά Αντιγόνη», μια μαμά που προσπαθεί να προσαρμόζεται και άλλοτε είναι έτσι, άλλοτε είναι αλλιώς. Στο κάτω κάτω, όλα τα παιδάκια είναι διαφορετικά και όλες οι γυναίκες επίσης. Κάθε μαμά είναι μοναδική στον ρόλο της και αποτελεί μια κατηγορία μαμάς από μόνη της. Η «μαμά Τάδε»!

Πώς διαχειρίστηκες όλες αυτές τις συμβουλές που σου δίνει το περιβάλλον σου όταν είσαι έγκυος και λεχώνα;

Στην εγκυμοσύνη άκουγα πάρα πολλά τόσο για την περίοδο της εγκυμοσύνης όσο και για το μετά. Κάποιοι τα λέγανε για να με ενθαρρύνουν και κάποιοι για να με προετοιμάσουν. Τίποτα δε συνέβη από αυτά. Θυμάμαι ότι προσπαθούσα να ακούω τα πάντα και να συγκρατήσω όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες. Μπορώ να πω ότι τα περισσότερα που άκουγα ήταν (για μένα) τουλάχιστον υπερβολικά. Το ότι αν θα κάτσω πάνω σε ένα μαχαίρι ή ψαλίδι και το αν γεννήθηκα Μάιο και έμεινα έγκυος στα 27 ή στα 30 καθορίζει το φύλο του μωρού. Το ότι θα γεννηθεί και δε θα προλαβαίνω να πιω ένα ποτήρι νερό ή δε θα προλαβαίνω να βάζω πλυντήρια αφού θα λερώνει 32 φορμάκια την ημέρα. Άκουγα τα πάντα και κράταγα, ούτε τα μισά. Το 1/3 της πληροφορίας.

Διαπίστωσα ότι στην εγκυμοσύνη τις καλύτερες συμβουλές τις είχε ο γιατρός μου, και στη λοχεία και τις πρώτες μέρες με το μωρό τις καλύτερες συμβουλές τις είχε το ένστικτο.

Ποια είναι η αγαπημένη σου στιγμή με το μικρό σου;

Μμμμμ…. Δύσκολο. Θα μπορούσα να πω ότι όλες οι στιγμές είναι μοναδικές και πολύτιμες αλλά επειδή αγαπώ και τις στιγμές που κοιμάται πάρα πολύ (!) δε θα το πω. Μου αρέσουν πάρα πολύ κάποια πρωινά που έρχεται στο δωμάτιό μας και προσπαθεί να με ξυπνήσει. Συγκεκριμένα, σηκώνει τα σκεπάσματα ώστε να με βλέπει και έρχεται κοντά κοντά και λέει «μανούα» (σε ελεύθερη μετάφραση «μανούλα»). Ανεβαίνει μερικές φορές και στο κρεβάτι και καθόμαστε μαζί μέχρι να σηκωθώ. Είναι λες και ο χρόνος σταματά και απλά είμαστε εκεί.

Τι συμβουλή θα έδινες σε κάθε γυναίκα πριν ξεκινήσει το ταξίδι της μητρότητας;

Να είστε ο εαυτός σας. Να ακούτε και να μαθαίνετε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορείτε, να ψάχνεστε, αλλά στο τέλος να τα φιλτράρετε και να είστε απλά ο εαυτός σας.
Δε χρειάζεται άγχος, φόβος, δε χρειάζεται τίποτα τέτοιο. Να αναγνωρίζετε τις ανάγκες και τις επιθυμίες σας, να ακούτε και το ένστικτό σας και όλα θα βρίσκουν τη ροή τους. Στο κάτω κάτω, κανένας δεν γνωρίζει καλύτερα από εσάς ποιο είναι το καλύτερο για εσάς. Και όποιο είναι το καλύτερο για εσάς είναι το καλύτερο και για την οικογένειά σας.

Κάντε και εσείς το σχόλιό σας

Έτσι ακριβώς όπως τα είπες είναι..!!!