Μαμά για πρώτη φορά: Νέα ζωή, νέα συναισθήματα

Πετάς στα σύννεφα μόλις ανακαλύπτεις ότι είσαι έγκυος. Σε λίγο καιρό μαμά για πρώτη φορά.
Ακόμα και τα αυτιά μου “πετούσαν” από ευτυχία. Άπειρα χάδια στην κοιλιά, πολλές σκέψεις πως μεγαλώνεις μέσα από εμένα. Όμως κάποιες φορές ένιωθα άγχος. Θα τα καταφέρω στην πράξη τελικά; Θα μπορώ να σε φροντίσω; Θα μπορέσω να είμαι καλή μαμά;

Έτσι ξεκίνησα να ψάχνομαι μέσα από βιβλία, ίντερνετ, σεμινάρια για να μη μου ξεφύγει τίποτα και να νιώθω έτοιμη ότι ξέρω ό,τι χρειάζεται για να σε αποδεχτώ….αλλά…έλα που στην πράξη είναι διαφορετικά. Βιάστηκες να βγεις μικρό μου ταρζανάκι.. .και χρειάστηκε να σε αποχωριστώ (ευτυχώς ) για 2 εβδομάδες.
Την μέρα που μας πήραν τηλέφωνο ότι μπορούμε να σε πάρουμε σπίτι ήταν η καλύτερη της ζωής μου.

Όλα ήταν έτοιμα και σε περίμεναν.. ! Άγχος, φόβος για το άγνωστο.. στην κυριολεξία κατάσταση ΣΟΚ.
Πώς θα σε πιάσω, πώς θα σε αλλάξω, πώς θα ξέρω αν πείνας, αν χόρτασες, πώς θα σε κάνω μπάνιο, πώς θα σε κοιμίσω;
Σαν να ήσουν κάτι “‘εύθραυστο” και φοβόμουν μη μου σπάσεις.

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Share Your Story

Πόσο γρήγορα μεγαλώνει ?

Έφτασε η πρώτη νύχτα ..άυπνοι και εγώ και ο μπαμπάς, να δούμε αν αναπνέεις, αν όλα πάνε καλά. Αλλά εσύ είχες άλλη άποψη.. μάτι γαρίδα το βράδυ…εκεί τα είδαμε όλα. Μάταια να προσπαθούμε να σε κοιμίσουμε..η αϋπνία είχε μπει για τα καλά στις ζωές μας. H εξάντληση από την αϋπνία ήταν το δικό μου “μαρτύριο” ήθελα να είμαι supermom και να μην απογοητεύσω κανέναν, αλλά κάπου εδώ χρειάστηκαν τα μεγάλα μέσα….ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ!
Υπήρχαν στιγμές που έκλαιγα, drama queen και θύμωνα με τον άντρα μου (οι ορμόνες έκαναν πάρτι)..Υπήρχαν και στιγμές όμως που ένιωθα πως έκανα τα πάντα για εσένα… Έτσι περνούσαν οι μέρες, παρέα με τις άπειρες μπλούζες με γάλα, με το μόνιμο κότσο στα μαλλιά ,με τις φαρδιές μπλούζες του μπαμπά, τα μπιμπερό ,με τις αμέτρητες πάνες, τα ξενύχτια, τα κλάματ,.. το δε μπάνιο μου ουυυ…μέχρι να μάθω τι μπορώ να κάνω για σένα.

Και κάπου εκεί κάνουν την εμφάνιση τους οι κολικοί…πόσο δύσκολο να βλέπεις το μωρό σου να κλαίει και να μην μπορείς να το βοηθήσεις. Να πονάς και εσύ επειδή πονάει. Πόσο δίκιο έχουν που λένε, αν δεν γίνεις μαμά δεν θα καταλάβεις.

Και ήρθε η μέρα που επιτέλους κοιμήθηκες σερί όλο το βράδυ… ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ !εδώ έχουμε happy end…
Η μητρότητα θέλει αντοχές, αντοχές που δεν περιμένουμε ότι έχουμε. Δεν υπάρχει η τέλεια μαμά και δεν χρειάζεται να είμαστε.