Επιθετική Συμπεριφορά Παιδιού 10 Ετών: Όσα Πρέπει να Ξέρετε

Τι εννοούμε όταν μιλάμε για ένα επιθετικό παιδί; Είναι μόνο η βίαιη συμπεριφορά ή υπάρχουν και αλλά σημάδια; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η πρόληψη στην επιθετικότητα του παιδιού; Ακολουθούν ενδιαφέρουσες απαντήσεις, σε έναν χρήσιμο οδηγό για γονείς και εκπαιδευτικούς.

Πώς ορίζεται η επιθετική συμπεριφορά ενός παιδιού, πριν την εφηβεία;

Όταν ένα παιδί αντιδρά με εχθρικό τρόπο απέναντι στους γονείς, τους συμμαθητές, τους φίλους ή συνομήλικούς τους ή απέναντι σε οποιονδήποτε ενήλικα ή ανήλικο, τότε μιλάμε για την εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς, είτε σωματικής είτε λεκτικής.

Επιθετικό είναι το παιδί που:

• Επιτίθεται σωματικά σε άλλους με οποιονδήποτε τρόπο: χτυπάει, τσιμπάει, τραυματίζει, σπρώχνει, κλωτσάει, φτύνει, πετάει αντικείμενα
• Προκαλεί υλικές καταστροφές
• Απειλεί
• Αντιμιλά
• Βρίζει και προσβάλλει
• Εκφοβίζει (bullying)
• Δεν ακολουθεί τους κανόνες
• Είναι ανυπάκουο στο σπίτι και στο σχολείο
• Μπλέκει σε καβγάδες
• Αποδίδει τις ευθύνες για τις πράξεις του σε τρίτους
• Έχει διαρκώς θυμό
• Δεν αισθάνεται τύψεις για τις πράξεις και τη συμπεριφορά του

Ερωτήσεις που βοηθούν να εντοπίσουμε μία επιθετική συμπεριφορά παιδιού 10 ετών ή προεφηβικής ηλικίας

• Είναι συχνή η επιθετική συμπεριφορά;
• Δείχνει να επιδεινώνεται;
• Υπάρχουν εκρήξεις για λόγους που φαινομενικά δεν είναι σημαντικοί ή που δεν προκαλούν επιθετικότητα στα άλλα συνομήλικα παιδιά;
• Καταλαγιάζει αμέσως η επιθετική στάση μετά από ένα ξέσπασμα ή έχει διάρκεια;
• Έχουν και οι φίλοι του παιδιού την ίδια επιθετική ή αντικοινωνική συμπεριφορά;
• Έχει προκύψει ποτέ τραυματισμός από αυτήν τη συμπεριφορά;

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δραστηριότητες για Παιδιά

Back to school: Όλα όσα πρέπει να φροντίσετε

Πώς αντιδρούμε απέναντι σε αυτές τις επιθετικές συμπεριφορές; 

• Θέτουμε όρια. Ξεκαθαρίζουμε ότι αυτός ο τρόπος αντίδρασης δεν είναι αποδεκτός ούτε στο σπίτι ούτε στο σχολείο ούτε οπουδήποτε αλλού και το εξηγούμε με σαφήνεια στο παιδί.
• Δεν υποκύπτουμε σε ό, τι χατίρι μας ζητήσει ως προϋπόθεση, για να σταματήσει την επιθετικότητα. Δεν διαπραγματευόμαστε τους κανόνες σωστής συμπεριφοράς. Αλλιώς, είναι σαν να επιβραβεύουμε την επιθετικότητα.
• Διατηρούμε την ψυχραιμία μας, όσο δύσκολο και αν είναι. Ανεβάζουμε, αν χρειαστεί τον τόνο της φωνής αλλά εξηγούμε με σταθερό, πειστικό τόνο φωνής που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

Πώς μεγαλώνουμε ένα παιδί, ώστε να μη γίνει επιθετικό;  

• Του μαθαίνουμε από νωρίς ότι ο θυμός είναι μεν ένα υγιές συναίσθημα και δεν πειράζει αν θυμώσουμε, αρκεί ο τρόπος που θα εκφράσουμε τον εκνευρισμό μας να μη βλάψει τους άλλους.
• Του διδάσκουμε πώς να εκφράζει τα συναισθήματά του μέσα από λέξεις και όχι μέσα από επιθετικές κινήσεις και κάθε φορά που το καταφέρνει, του λέμε «μπράβο».
• Κάνουμε κατανοητό ότι όταν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι μοιράζονται κάτι και υπάρχει σχέση «δίνω και παίρνω», είναι όλοι κερδισμένοι. Αν έχουμε δύο παιδιά,  ζητάμε από το ένα να μοιράσει στα δύο το σνακ και από το άλλο παιδί να διαλέξει πρώτο το κομμάτι του. Ή αφήνουμε το ένα παιδί να προτείνει δύο παιχνίδια και το άλλο να επιλέξει ποιο από τα δύο θα παίξουν.
• Εκπαιδεύουμε το παιδί στη σχέση αιτίου-αιτιατού, ώστε να κατανοήσει ότι κάθε πράξη έχει την αντίστοιχη συνέπειά της.
• Το ενθαρρύνουμε προς τον αθλητισμό και τις δραστηριότητες που προκαλούν αποσυμπίεση και χαλαρώνουν  σώμα, πνεύμα και νου.
• Καλλιεργούμε μία διαπολιτισμική ευαισθησία, καθώς η επιθετικότητα ορίζεται με βάση και τις διαφορετικές πολιτιστικές, φυλετικές, θρησκευτικές, πνευματικές καταβολές.
• Ενθαρρύνουμε θετικά το παιδί, αναγνωρίζουμε την καλή συμπεριφορά του και το επιβραβεύουμε όταν φέρεται σωστά σε κοινωνικό επίπεδο (πχ. όταν λέει ευχαριστώ κ.λπ.).
• Όταν προκύπτουν μικρά οικογενειακά προβλήματα, τα λύνουμε έγκαιρα, πριν γίνουν μεγάλα ζητήματα.
• Αναγνωρίζουμε τις καταστάσεις που προκαλούν σε ένα μικρό παιδί ξεσπάσματα ώστε να μειώσουμε τον αντίκτυπό τους.

Πάνω απ’ όλα, καταλαβαίνουμε ότι μία επιθετική συμπεριφορά παιδιού 10 ετών δεν είναι απλώς μία εκδήλωση του θυμού του. Είναι συναισθήματα φόβου, ανασφάλειας, άγχους, αίσθημα απόρριψης, τραυματικές εμπειρίες, κάποια διαταραχή ή κάτι άλλο και μόνο διαβάζοντας τα σημάδια του παιδιού μας παράλληλα με την καθοδήγηση ενός ειδικού στην ψυχολογία των παιδιών, μπορούμε να στρέψουμε το παιδί σε υγιή συναισθήματα και εκφράσεις.