Προβλήματα Όρασης: Πότε χρειάζεται η επίσκεψη στον οφθαλμίατρο;

Ένα φυσιολογικό, τελειόμηνο μωράκι όταν γεννιέται συνηθίζει να κρατά κλειστά τα ματάκια του τον περισσότερο καιρό, αντιδρά σε αλλαγές του φωτισμού και προσηλώνει σε στόχους με έντονες αντιθέσεις. Η οπτική οξύτητα αυξάνεται σταδιακά στα παιδιά και φτάνει στο επίπεδο 20/20 μέχρι την ηλικία των 2-3 ετών.

Πώς  μπορούμε να ξέρουμε ότι η όραση του παιδιού είναι ικανοποιητική και όλα εξελίσσονται φυσιολογικά; Η εξέταση των οφθαλμών πρέπει να αποτελεί πάντα μέρος της περιοδικής εκτίμησης της καλής υγείας και ομαλής ανάπτυξης του παιδιού που γίνεται από τον παιδίατρο. Με αυτό τον τρόπο εντοπίζονται έγκαιρα οι τυχόν παρεκκλίσεις από την φυσιολογική πορεία της ωρίμανσης των οφθαλμών και της οπτικής ικανότητας του παιδιού.

Πότε πρέπει να εξεταστεί ένα παιδί από οφθαλμίατρο; Σύμφωνα με τις οδηγίες της Αμερικανικής Παιδιατρικής Εταιρείας ένα παιδί θα πρέπει να εκτιμηθεί από οφθαλμίατρο όταν κλείσει τα τρία έτη της ζωής του εφόσον μέχρι την ηλικία αυτή ο παιδίατρος δε διαπιστώσει κάποιο παθολογικό σημείο οπότε και θα παραπέμψει το μικρό ασθενή νωρίτερα στον ειδικό. Μετά από αυτή την πρώτη επίσκεψη και μέχρι την ηλικία των 15 ετών κάθε παιδί πρέπει να εξετάζεται από οφθαλμίατρο κάθε 1 με 2 χρόνια.

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Ανάπτυξη & Φροντίδα Νηπίων

Γνωστική Ανάπτυξη στην Προσχολική Ηλικία

Υπάρχουν και οι καταστάσεις εκείνες που απαιτούν άμεσα οφθαλμολογική εκτίμηση. Οι πιο συχνές είναι:

1. ο τραυματισμός των οφθαλμών
2. η διπλωπία (όταν δηλαδή το παιδί αναφέρει ότι βλέπει τα αντικείμενα διπλά)
3. ο ξαφνικός περιορισμός της οπτικής ικανότητας
4. οι ανώμαλες κινήσεις των οφθαλμών
5. «το κόκκινο μάτι», η συνηθισμένη επιπεφυκίτιδα, η αντίδραση δηλαδή του επιπεφυκότα σε βακτηριακoύς και ιογενείς παράγοντες, αλλεργιογόνα, ερεθιστικές ουσίες ή η συμμετοχή του σε κάποιο συστηματικό νόσημα. Να σημειωθεί, ότι καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση κάποιας φαρμακευτικής ουσίας πριν την εκτίμηση από τον ειδικό.

Συχνά βέβαια τα παιδιά αδυνατούν να εντοπίσουν και να περιγράψουν αυτό ακριβώς που νιώθουν ή ενδέχεται ακόμη και να αρνούνται να παραδεχθούν ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει με την όρασή τους.  Τότε πρέπει να διακρίνουμε άτυπα συμπτώματα και διαφορές στη συμπεριφορά τους που μπορεί να σχετίζονται με οφθαλμικές παθήσεις, όπως:

• πλησιάζουν ιδιαίτερα στα αντικείμενα π.χ. σκύβουν πολύ πάνω από τα βιβλία κατά τη διάρκεια του διαβάσματος ή πλησιάζουν πολύ στην οθόνη
• μισοκλείνουν τα μάτια προσπαθώντας να διακρίνουν καλύτερα
• αναφέρουν πόνο στα μάτια ή το κεφάλι
• τρίβουν τα μάτια τους
• εμφανίζονται κουρασμένα και αδιάφορα για τις υποχρεώσεις τους (ιδιαίτερα το διάβασμα).

Η οφθαλμολογική είναι μια ανώδυνη εξέταση για το παιδί μα ιδιαίτερα σημαντική για την καλύτερη δυνατή μετέπειτα οπτική του ικανότητα. Θα πρέπει να διενεργείται κάθε φορά που αυτό κρίνεται απαραίτητο από τον παιδίατρο, κάθε φορά που το παιδί εμφανίζει κάποιο σύμπτωμα που μπορεί να συνδέεται με οφθαλμική πάθηση αλλά και σε τακτά χρονικά διαστήματα μετά την ηλικία των τριών ετών.

Βιβλιογραφία:

1. Nelson Παιδιατρική , Τόμος III, Μέρος XXIX : Παθήσεις των Οφθαλμών σελ.2777-2839, 2002 Ιατρικές Εκδόσεις Π.Χ.Πασχαλίδη
2. Recommendations for Preventive Pediatric Health Care Guidelines :Hagan JF, Shaw JS eds Bright Futures Guidelines for health Supervision of infants, children and adolescents. 4^th ed Elk Grove Village IL: American Academy of Pediatrics; 2017
3. Visual System Assessment in Infants, Children, and Young Adults by Pediatricians Volume 137, number 1, January 2016
4. Procedures for the Evaluation of the Visual System by Pediatricians Sean P. Donahue, Cynthia N Baker, Pediatrics January 2016, VOLUME 137 / ISSUE 1

Απόψεις και άλλες δηλώσεις που εκφράζονται από χρήστες και τρίτα μέρη (π.χ., επιστημονικούς συνεργάτες) είναι αποκλειστικά δικές τους και δεν αποτελούν απόψεις της Frezyland by Frezyderm. Την ευθύνη για περιεχόμενο που δημιουργείται από τρίτα μέρη φέρουν αποκλειστικά τα μέρη αυτά.