Ανεξαρτησία στη νηπιακή ηλικία: Πώς τη χειριζόμαστε;

«Μόνο μου, μαμά!» ή αλλιώς το μανιφέστο του δίχρονου επαναστάτη ή αλλιώς η διακήρυξη της ανεξαρτησίας ενός μπόμπιρα. Όπως και αν ονομάσετε τις τάσεις αυτονομίας του παιδιού σας, το θέμα είναι πως εμφανίστηκαν ήδη από τώρα, από τη νηπιακή ηλικία.

Πώς τις χειρίζεστε λοιπόν; Τις κόβετε μαχαίρι όταν είναι παράλογες ή τις ενθαρρύνετε για να χτίσετε κι άλλη ανεξαρτητοποίηση; Δοκιμάστε το «κάπου στη μέση».

ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΚΑΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ;

Τα περισσότερα παιδιά μπαίνουν στη φάση του «μόνο μου, μαμά» σε ηλικία 18-36 μηνών, σε διαφορετικό βαθμό επιμονής, ανάλογα με τον χαρακτήρα τους. Όταν η φάση αυτή έρχεται παρέα με νευράκια, πείσμα και γκρίνια δεν είναι ό,τι καλύτερο για τη μαμά και τον μπαμπά αλλά, από την άλλη, είναι δείγμα πως το παιδί μας αναγνωρίζει τον εαυτό του ως αυτόνομη προσωπικότητα και νιώθει ασφάλεια και σιγουριά στο να πάρει ρίσκα. Δοκιμάζοντας να κάνει κάτι μόνο του, αναπτύσσει νέες δεξιότητες και χτίζει ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Κι αν τελικά η προσπάθεια αυτή πάρει αιώνες -σε σχέση με τον ελάχιστο χρόνο που θα ’παιρνε αν βοηθούσαν οι γονείς– αξίζει τον κόπο η καθυστέρηση.

Ενισχύστε λοιπόν την αυτονομία του παιδιού σας, προσέχοντας όμως φυσικά να μην κινδυνεύσει η ασφάλειά του αλλά ούτε και να περιοριστεί η ελευθερία του. Να τι μπορείτε να κάνετε:

ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ

Όταν η μαμά λέει «όχι», οι μικροί επαναστάτες έχουν την τάση να θέλουν να κάνουν το δικό τους πίσω απ’ την πλάτη της. Όμως οι πρωτοβουλίες δεν είναι πάντα ανώδυνες. Εντάξει το «θέλω να βάλω μόνο μου το παντελόνι, μαμά» αλλά αν το παιδί απαιτήσει να κάνει μόνο του κάτι πιο σοβαρό, π.χ. «θέλω να κατεβάσω μόνο μου το αρκουδάκι απ’ το ράφι, μαμά» τότε χρειάζεται οπωσδήποτε η δική σας επίβλεψη για να προλάβετε τυχόν ατυχήματα. Εννοείται βέβαια πως έχετε προνοήσει στο μεταξύ να κάνετε ασφαλές το σπίτι με καλύμματα για πρίζες, προστατευτικά στις γωνίες, κ.λπ.

ΗΜΟΥΝ ΣΑΦΗΣ;

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Ανάπτυξη & Φροντίδα Νηπίων

Ο Ρόλος του Παιχνιδιού στην Ανάπτυξη του Παιδιού

Δώστε ξεκάθαρες, άμεσες και απλές οδηγίες για να βοηθήσετε το παιδί σας να ολοκληρώσει μόνο του αυτό που θέλει να κάνει. Πείτε του «θέλω να κάνεις αυτό», «δεν θέλω να κάνεις εκείνο» και, αν γκρινιάξει ή δεν τα καταφέρνει, μη θυμώσετε. Αφήστε το να ηρεμήσει και ξαναδείξτε του τον σωστό τρόπο. Για παράδειγμα, αν θέλει να σκαρφαλώσει στην καρέκλα για να φτάσει τα δημητριακά που είναι στο ψηλό ράφι, πείτε του «αυτό που κάνεις δεν είναι ασφαλές. Πάρε τα δημητριακά που είναι στο κάτω ντουλάπι».

ΛΙΓΟ ΞΕΓΕΛΑΣΜΑ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ

Ευελιξία και ελιγμοί! Η συνταγή που θα σας σώσει όταν το παιδί έχει απαιτήσεις που είναι ακατάλληλες για την ηλικία του. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σας ζητήσει να κόψει μόνο του το φαγητό με το μαχαίρι, δώστε του ένα μικρό πλαστικό μαχαιράκι που δεν κόβει.

Όσο για τις στιλιστικές αποφάσεις που φαίνεται ότι είναι κορυφαίες στη λίστα του «μόνο μου, μαμά», εδώ χρειάζεται εξυπνάδα. Αφήστε, για παράδειγμα, το παιδί να διαλέξει μόνο του τα ρούχα που θα φορέσει -έστω και αν οι συνδυασμοί είναι τουλάχιστον αστείοι- αλλά βοηθήστε το να επιλέξει ρούχα που μπορεί να φορέσει μόνο του, π.χ. παντελόνια με φερμουάρ αντί κουμπιών, αθλητικά παπούτσια με βέλκρο αντί κορδονιών κ.λπ. Αν βέβαια ζητήσει να βάλει σαγιονάρες Γενάρη μήνα, δεν θα πρέπει να υποχωρήσετε.

ΗΞΕΙΣ ΑΦΗΞΕΙΣ

Όσο και αν επιμένει το αγγελούδι σας να έχει ανεξαρτησία, θα υπάρχουν και στιγμές που θα ζητάει παράλληλα την καθοδήγησή σας. Λογικό. Είναι ακόμη μικρό και ευάλωτο για να πάρει ξεκάθαρες αποφάσεις, γι’ αυτό τα μηνύματά του μπορεί συχνά να σας μπερδεύουν. Όσο συνεχίσετε να του δίνετε τις κατάλληλες οδηγίες και να ενισχύετε την αυτοπεποίθησή του με αγάπη και τρυφερότητα, όλα θα γίνουν σωστά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Στο πώς θα χειριστείτε την αυτονομία του παιδιού σας δεν υπάρχει άσπρο-μαύρο. Υπάρχει μόνο στο συνολάκι που απαιτεί να βάλει σήμερα… μόνο του, φυσικά!