5 θετικά χαρακτηριστικά παιδιού για χαρούμενο μέλλον

Το τώρα «χτίζει» το αύριο. Μία αρχή που ισχύει και για τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές των ανθρώπων με τις βάσεις να μπαίνουν από την παιδική ηλικία. Ανακαλύπτουμε παρακάτω ποια είναι τα θετικά στοιχεία που είναι σημαντικό να καλλιεργήσουν οι γονείς στα παιδιά και πώς αυτά θα δομήσουν μία υγιή ενήλικη προσωπικότητα με αισιόδοξη στάση ζωής.

Τι σημαίνει «θετικά χαρακτηριστικά παιδιού» και ποια η σημασία τους;

Η σχολική γνώση είναι μόνο το ένα κομμάτι της εκπαίδευσης του παιδιού.  Η ολοκληρωμένη ανάπτυξή του βασίζεται σε ένα σύνολο χαρακτηριστικών που αποκτά στην ηλικία αυτή και τα οποία:

• Θα βοηθήσουν το παιδί να παραμείνει υγιές πνευματικά, σωματικά και συναισθηματικά
• Θα κάνουν το παιδί να «βγάλει προς τα έξω» την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του
• Θα οδηγήσουν σε επιτυχία όχι μόνο ακαδημαϊκή αλλά και προσωπική
• Θα διαμορφώσουν μία άρτια κοινωνικά προσωπικότητα
• Θα βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει μία θετική στάση απέναντι στη ζωή, ώστε να αντιμετωπίζει πιο εύκολα τις προκλήσεις
• Θα ωφελήσει όχι μόνο το σημερινό παιδί και αυριανό ενήλικα αλλά θα δημιουργήσει και μία καλύτερη κοινωνία.

Ο χρόνος μετράει

Τα θετικά στοιχεία του παιδιού είναι σημαντικό να «χτιστούν» στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, δηλαδή κατά την περίοδο διάπλασής του, τότε που η αφομοίωση συμπεριφορών είναι ευκολότερη. Θυμηθείτε πως η διαδικασία αυτή απαιτεί χρόνο και αφοσίωση από την πλευρά των γονιών και των εκπαιδευτικών, αφού είναι μία συνεχής προσπάθεια εμφύσησης σημαντικών αξιών ζωής.

Ποια είναι τα καλά στοιχεία που θέλουμε να μεταδώσουμε στα παιδιά μας;

Ευγένεια, αλληλεγγύη, ενσυναίσθηση, σεβασμός και υπευθυνότητα είναι συνήθως από τα πρώτα θετικά χαρακτηριστικά που μας έρχονται στο μυαλό όσον αφορά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού. Υπάρχουν όμως και άλλα σημαντικά στοιχεία:

1. Ικανοποίηση

Πώς μπορεί κάποιος να γίνει κάποιος χαρούμενος, ως παιδί και ως ενήλικας, αν έχει διαρκώς το αίσθημα του ανικανοποίητου που του δημιουργεί συναισθηματικό κενό; Έχει σημασία να αντλεί το παιδί ευχαρίστηση από όσα έχει στα χέρια του και από όσα ζει την παρούσα στιγμή. Έχει αξία να μπορεί να χαίρεται το «εδώ και τώρα» με όλα τα «μικρά» της καθημερινότητας που όμως συνολικά φέρνουν ένα μεγάλο χαμόγελο. Όμως προσοχή. Είμαι ικανοποιημένο παιδί δεν σημαίνει δεν έχω καμία φιλοδοξία, κανένα όνειρο, κανένα στόχο για εξέλιξη. Σημαίνει μαθαίνω να χαίρομαι το ταξίδι, πριν φτάσω στον προορισμό και να απολαμβάνω κάθε στιγμή όσο κυνηγώ τα όνειρά μου, παίρνοντας ευχαρίστηση από όσα κατάφερα ήδη.

Μία καλή άσκηση…

είναι να ρωτάμε το παιδί στο τέλος της μέρας του τι του έδωσε χαρά τη συγκεκριμένη μέρα, ενθαρρύνοντάς το να βρει έστω και ένα θετικό κομμάτι.

2. Περιέργεια

«Γιατί αυτό, γιατί εκείνο, γιατί το άλλο;» Όλα αυτά τα ατέλειωτα «γιατί» που συχνά κουράζουν τους γονείς (και είναι φυσιολογικό κάποιες φορές να συμβαίνει, ακόμα και αν οι γονείς έχουν τις καλύτερες προθέσεις) είναι αυτά που θα ανάψουν τη «σπίθα» της μάθησης και θα βοηθήσουν τα παιδιά να εξελιχθούν και να αποκτήσουν «κοφτερό» μυαλό. Ένας μικρός παρατηρητής με έμφυτη περιέργεια ανοίγεται πιο εύκολα σε νέες ιδέες, διευρύνει τους ορίζοντές της και μαθαίνει να βλέπει τον κόσμο με άλλα μάτια. Επίσης, τα παιδιά που έχουν πάντα τη περιέργεια να μάθουν, τα πηγαίνουν συχνά καλύτερα στην κοινωνική τους ανάπτυξη, γιατί κατανοούν καλύτερα τους άλλους ανθρώπους και τη διαφορετικότητά τους.

Πώς ενισχύουμε τη φιλομάθεια του παιδιού;

• Το πηγαίνουμε όσο το δυνατόν πιο συχνά σε νέα μέρη και το εκθέτουμε σε νέες καταστάσεις και ερεθίσματα
• Είμαστε πάντα πρόθυμοι να συζητήσουμε μαζί του τις απορίες του για τον κόσμο, ακόμα και αν κάποιες φορές είναι κουραστικό να εξηγούμε τα πάντα
• Γινόμαστε εμείς τα άτομα με περιέργεια και θέτουμε εμείς στο παιδί τις ερωτήσεις

3. Ηγέτης και ακόλουθος μαζί  

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Παιδί

Φυσική αντιμετώπιση βήχα σε παιδιά

Τι αξία έχει μια ομάδα με μόνο αρχηγούς και καθόλου ακόλουθους; Τις περισσότερες φορές δίνουμε έμφαση στο να εμφυσήσουμε στα παιδιά αυτοπεποίθηση και δυναμισμό για να παίρνουν πρωτοβουλίες και να ηγούνται των καταστάσεων αλλά στην πραγματικότητα, η ζωή απαιτεί να είμαστε και αρχηγοί αλλά και να είμαστε πίσω από τον αρχηγό. Όχι με πνεύμα υποταγής, αλλά ως ισότιμα μέλη μιας ομάδας που το καθένα γνωρίζει τα ατού και τις αδυναμίες του, εμπνέει το ένα το άλλο και συνεργάζονται με κάποιον επικεφαλής για έναν κοινό στόχο. Μαθαίνουμε λοιπόν στο παιδί ότι δεν γίνεσαι καλός ηγέτης, αν δεν είσαι καλός ακόλουθος. Έτσι, δημιουργούμε σήμερα έναν συνειδητοποιημένο αυριανό ενήλικα που δεν θα απογοητεύεται και δεν θα δυστυχεί, όταν θα χρειάζεται να ακολουθήσει τα βήματα κάποιου.

Δίνουμε εμείς το καλό παράδειγμα:

• Δημιουργούμε ένα περιβάλλον όπου όλοι στο σπίτι είναι ενεργοί ακροατές αλλά και ενεργοί ομιλητές. Στις συζητήσεις που κάνουμε ως οικογένεια, δίνουμε χώρο σε κουβέντα με σεβασμό, αξιοπρέπεια και συλλογισμό που περιέχει διάδραση και ανταλλαγή απόψεων.

• Όταν τα παιδιά μας λένε την άποψή τους σθεναρά ή παίρνουν μία απόφαση που δεν ταιριάζει απαραίτητα στην ομάδα, δείχνουμε πως εκτιμούμε την αποφασιστικότητά τους.

4. Άνθρωπος εμπιστοσύνης

Ένα παιδί χρειάζεται να μάθει από μικρή ηλικία την αξία του να είναι αξιόπιστος. Να τηρεί τον λόγο του και να έχει μία ακεραιότητα χαρακτήρα που θα εμπνέει σιγουριά και  εμπιστοσύνη. Έτσι, «χτίζουμε» έναν αυριανό ενήλικα που θα αποτελεί ένα άξιο στήριγμα για τους φίλους και τους αγαπημένους του στον οποίο θα μπορούν να μιλούν με ειλικρίνεια και να του εκμυστηρεύονται τα μυστικά τους ή τα προβλήματα τους,  με εχεμύθεια και πνεύμα κατανόησης.

Ξεκινάμε από τα απλά…

Καλλιεργούμε την αξιοπιστία του παιδιού, τονίζοντας τις αρετές του, όταν κάνει συγκεκριμένες δουλειές. Του λέμε για παράδειγμα: «ξέρω ότι μπορώ να βασιστώ πάνω σου για να στρώσεις το κρεβάτι σου, γιατί το κάνεις γρήγορα και πολύ σωστά».

5. Αυτοκυριαρχία

Μία ιδιότητα που περιέχει πολλές παραμέτρους: την ικανότητα του παιδιού να σταματά  τις παρορμήσεις του, να ανακάμπτει από δύσκολα συναισθήματα και να αντιστέκεται σε περισπασμούς όπου δεν πρέπει να υποκύψει. Αυτοκυριαρχία σημαίνει μαθαίνω να ελέγχω τον εαυτό μου από κάθε πλευρά, ξέρω τι μου πυροδοτεί άγχος ή «βγάζει τον κακό εαυτό μου» και βρίσκω τα «εργαλεία», για να αυτορρυθμίζομαι. Το παιδί που ξέρει να τιθασεύει τον εαυτό του, για να αποφύγει ανεπιθύμητες καταστάσεις, είναι ο αυριανός ενήλικας που θα ξέρει να πετυχαίνει τους στόχους του με μεθοδικότητα και να διατηρεί υγιείς κοινωνικές σχέσεις.

Ασκήσεις αυτοελέγχου

• Κρατάμε ημερολόγιο θυμού. Παρατηρούμε σε ποιες καταστάσεις το παιδί  αγχώνεται ή νευριάζει τόσο που να μην μπορεί να ελέγξει τις αντιδράσεις του και τις καταγράφουμε, για να κατανοήσουμε τις αιτίες που το κάνουν να χάνει την αυτοκυριαρχία του.
• Γινόμαστε ένας «συναισθηματικός προπονητής» του παιδιού, αντιδρώντας στις εξάρσεις του με τρόπο που ενισχύει την κυριαρχία του επί των συναισθημάτων του και δεν προκαλεί περαιτέρω αντιδράσεις. Αν για παράδειγμα, το παιδί θύμωσε για κάτι, του λέμε: «μήπως δεν είναι αυτός λόγος να θυμώνεις;» αντί να του πούμε: «σταματά να φέρεσαι θυμωμένα».

Θυμόμαστε πάντα ότι η «δουλειά» που θα γίνει στους 4 τοίχους του σπιτιού μας είναι αυτή που θα έχει καταλυτική επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού και πως με τη δική μας καθοδήγηση και τις συμβουλές από τους ειδικούς, εάν χρειαστεί, το παιδί μας θα έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει μία μεστή, δομημένη προσωπικότητα που θα βλέπει με αισιοδοξία τη ζωή, θα χαίρεται τις όμορφες στιγμές που έχει να του προσφέρει και θα μαθαίνει από τα δύσκολα.