Ωτίτιδα στα μωρά και τα παιδιά

ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ, ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Ωτίτιδα στα μωρά και τα παιδιά

Η ωτίτιδα αποτελεί μια συχνή πάθηση της νεογνικής και παιδικής ηλικίας, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις συνοδεύει το κοινό κρυολόγημα. Στην ουσία αυτό που συμβαίνει είναι συσσώρευση υγρού στο μέσο ους (αυτί) κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού (φαρυγγίτιδας).

Πότε εμφανίζεται και γιατί;

Υπολογίζεται ότι τα 2/3 των παιδιών που πρόκειται να εμφανίσουν ωτίτιδα, θα την εμφανίσουν πριν τη συμπλήρωση του 2ου χρόνου ζωής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ευσταχιανή σάλπιγγα (ο σωλήνας που συνδέει το μέσο αυτί με τον φάρυγγα) δεν έχει διαπλασθεί πλήρως μέχρι το πέρας αυτής της περιόδου. Ένας βασικός προδιαθεσικός παράγοντας εμφάνισης της νόσου είναι η παραμονή των βρεφών σε παιδικό σταθμό που αναλαμβάνει βρέφη, λόγω του συνωστισμού τους με πολλά παιδιά προσχολικής ηλικίας που ευνοεί τις λοιμώξεις.

Τα παιδιά που δεν έχουν περάσει ωτίτιδα μέχρι αυτή την ηλικία είναι πολύ πιθανό να μην περάσουν ποτέ στη ζωή τους, καθώς από τη νηπιακή ηλικία και μετά ο πλήρης σχηματισμός του μέσου ωτός (αυτιού) καθώς και η ενίσχυση του ανοσοποιητικού δρουν ως αποτρεπτικοί μηχανισμοί.

Πώς θα υποψιαστεί ο γονιός την ωτίτιδα;

Η ωτίτιδα σε όλες τις περιπτώσεις συνοδεύεται από πόνο. Τα μεγαλύτερα παιδιά θα έχουν επομένως τη δυνατότητα να τον εκφράσουν. Τα μικρότερα παιδιά, ωστόσο, που δεν έχουν αναπτύξει ακόμα το λόγο, πιθανότατα θα κρατούν το αυτί τους κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στα νεογνά η διάγνωση είναι πιο δύσκολη, ωστόσο, επειδή ο πόνος γίνεται συχνά πιο έντονος κατά τη διάρκεια του θηλασμού, τα μωρά αυτά συχνά κλαίνε κατά τη διάρκεια του γεύματος. Σημαντικό επίσης σημάδι στη διάγνωση της νόσου είναι ο υψηλός πυρετός, ενώ σπανιότερα θα παρατηρηθεί εκροή υγρού από το αυτί.

Γιατί χρειάζεται έγκαιρη αντιμετώπιση;

Εάν υποψιαστείτε ότι το παιδί σας πάσχει από ωτίτιδα, θα πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια του παιδιάτρου σας, καθώς υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης μικροβιακής λοίμωξης η οποία αντιμετωπίζεται με χορήγηση αντιβιοτικών. Βέβαια, η συντριπτική πλειοψηφία των λοιμώξεων αυτών είναι συνήθως ιογενής και δεν χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία. Η χορήγηση σταγόνων αποτελεί συμπληρωματική θεραπεία. Και σε αυτές τις περιπτώσεις όμως, δεν θα πρέπει να χορηγείται πριν την εξέταση του παιδιού.
Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να παρατηρηθεί διάτρηση του τυμπανικού υμένα – η κατάσταση αυτή όμως δε θα πρέπει να συγχέεται με την κώφωση η οποία στις περιπτώσεις εμφάνισης ωτίτιδας είναι μερική και περνάει σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά τη θεραπεία της νόσου.
Τα παιδιά με ωτίτιδα μπορούν να πάνε στο σχολείο εφόσον τα συμπτώματα του πυρετού, της καταβολής και του πόνου περάσουν.

Ωστόσο σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα χορήγησης της αντιβιοτικής αγωγής που δεν θα πρέπει να σταματάει παρά μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του παιδιάτρου.