Ουρολοίμωξη σε βρέφη: Αίτια, συμπτώματα & θεραπεία

ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ

Η ουρολοίμωξη είναι μια από τις συχνότερες μικροβιακές λοιμώξεις της βρεφικής ηλικίας. Συμβαίνει πιο συχνά στα αγοράκια και αφορά συνήθως λοίμωξη του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος, δηλαδή των νεφρών (πυελονεφρίτιδα). Μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες και γι αυτό το λόγο απαιτεί σωστή και γρήγορη αντιμετώπιση.

Που οφείλεται; Προκαλείται συνήθως από μικρόβια που υπάρχουν στο έντερο του μωρού, με πιο συχνό το κολοβακτηρίδιο Ε. coli (αλλά και κλεμπσιέλλα, πρωτέα, ψευδομονάδα) τα οποία πολλαπλασιάζονται γύρω από την ουρήθρα και μέσω αυτής εισέρχονται στο ουροποιητικό και προκαλείται η λοίμωξη. Υπάρχουν αρκετά δεδομένα που δείχνουν ότι είναι γονιδιακά καθορισμένη η ευαισθησία κάθε μωρού στη βακτηριακή εγκατάσταση και στην επέρχόμενη λοίμωξη.

Με ποια συμπτώματα προβάλλει;

Πυρετός
Μειωμένη λήψη τροφής
Ευερεθιστότητα- ανησυχία
Μη ικανοποιητική πρόσληψη βάρους
Διάρροια- Δυσκοιλιότητα
Ιδιάζουσα οσμή ούρων

είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα ενός μωρού που έχει ουρολοίμωξη.

Πώς τίθεται η διάγνωση;

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Βρεφική Ανάπτυξη & Φροντίδα

Βασικές ασκήσεις για να περπατήσει το μωρό

Η παιδιατρική εξέταση δεν είναι αρκετή για να τεθεί η διάγνωση με βεβαιότητα και γι αυτό το λόγο απαιτείται εργαστηριακός έλεγχος:

γενική ούρων
καλλιέργεια ούρων
αντιβιόγραμμα (σε περίπτωση ανεύρεσης μικροβίου)

Σύμφωνα με την Αμερικάνικη Παιδιατρική Ακαδημία για να τεθεί η διάγνωση της ουρωλοίμωξης θα πρέπει στη γενική εξέταση των ούρων να υπάρχουν πυοσφαίρια και μικροοργανισμοί και στην καλλιέργεια ούρων να αναπτυχθούν τουλάχιστον 50.000 αποικιών (CFU)/ml ενός μόνο μικροβίου.

Πώς γίνεται η συλλογή του δείγματος των ούρων του μωρού;

με βρεφικό ουροσυλλέκτη (ένα πλαστικό σακκουλάκι που κολλάει με αυτοκόλλητο γύρω από τη γεννητική περιοχή του μωρού μετά από σχολαστικό πλύσιμο). Δίνει συχνά ψευδώς θετικά αποτελέσματα και γι αυτό το λόγο, θα πρέπει αυτά πάντα να επιβεβαιώνονται. Παρόλαυτά, ένα αρνητικό αποτέλεσμα αποκλείει την ουρολοίμωξη.
στη μέση ελεύθερης ούρησης (clean catch)
με καθετήρα
με υπερηβική παρακέντηση απευθείας από την κύστη του μωρού

Η γενική εξέταση ούρων από μόνη της δεν μπορεί να θέσει τη διάγνωση της ουρολοίμωξης στο μωρό, ωστόσο είναι ιδιαίτερα βοηθητική ώστε τα παιδάκια που έχουν στοιχεία ουρολοίμωξης στη γενική ούρων να ξεκινήσουν άμεσα αντιμικροβιακή αγωγή (προτού ολοκληρωθεί δηλαδή η καλλιέργεια ούρων, η οποία απαιτεί 3 24ωρα). Συχνά επίσης απαιτούνται αιματολογικές και απεικονιστικές εξετάσεις (υπέρηχος νεφρών- ουρητήρων –κύστεως).

Για τη θεραπεία της ουρολοίμωξης απαιτείται πολυήμερη αντιβιοτική αγωγή (στοχευμένη με βάση το αντιβιόγραμμα) η οποία ανάλογα με την ηλικία του μωρού, τη γενική του κατάσταση αλλά και τα αποτελέσματα του εργαστηριακού ελέγχου αρκετά συχνά πρέπει να είναι ενδονοσοκομειακή. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, και αφού έχει αντιμετωπιστεί η λοίμωξη, ο έλεγχος ολοκληρώνεται με περαιτέρω εξετάσεις: ανιούσα κυστεογραφία, DMSA, MAG-3 κ.α. και συστήνεται η χορήγηση χημειοπροφύλαξης με μικρή ημερήσια δόση αντιβιοτικού για μεγάλο χρονικό διάστημα, η οποία ενδεχομένως μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης νέων επεισοδίων πυελονεφρίτιδας.

Βιβλιογραφία:

Pediatric Urinary Tract Infection, MedscapeUpdated: Mar 19, 2019 Author: Donna J Fisher, MD; Chief Editor: Russell W Steele, MD
Reaffirmation of AAP Clinical Practice Guideline: The Diagnosis and Management of the Initial Urinary Tract Infection in Febrile Infants and Young Children 2-24 Months of age SUBCOMMITTEE ON URINARY TRACT INFECTION Pediatrics 2016;138; DOI: 10.1542/peds.2016-3026 originally published online November 28, 2016;