Δυσκολία στο Τάισμα του Μωρού με Κουτάλι

Η περίοδος της εισαγωγής στερεών τροφών στη διατροφή του βρέφους* είναι συχνά μία διαδικασία με προκλήσεις, τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο της προσαρμογής. Τα πιο συχνά εμπόδια που παρατηρούν οι γονείς στα πρώτα γεύματα είναι οι τρόποι που το μωρό εκδηλώνει την απροθυμία του να γευτεί τη νέα του τροφή. Συγκεκριμένα…

1.Το μωρό βγάζει τη γλώσσα του και απωθεί την τροφή

Αυτό ονομάζεται και αντανακλαστικό της γλώσσας και συμβαίνει όταν ένα αντικείμενο έρθει σε επαφή με τη γλώσσα του μωρού και εκείνο αυθόρμητα το απωθεί από το στόμα του, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα. Ευτυχώς, το αντανακλαστικό υποχωρεί όσο  μεγαλώνει το μωρό.

Τι κάνουμε; Δίνουμε στο παιδί να δοκιμάσει την τροφή από το δάχτυλό μας, μέχρι να  συνηθίσει την υφή και τη γεύση. Στη συνέχεια, επιχειρούμε ξανά το τάισμα με το κουτάλι με υπομονή, ακόμα και αν το απορρίψει αρκετές φορές.

2.Το μωρό φτύνει την τροφή

Τις πρώτες φορές ταΐσματος, το μωρό μπορεί να φτύνει τη στερεή τροφή, γιατί του είναι κάτι πρωτόγνωρο. Δεν έχει δοκιμάσει ποτέ ξανά αυτό το μενού και το απορρίπτει ως κάτι μη γνώριμο. Υπάρχει πάντα και η περίπτωση να μην του αρέσει η γεύση του φαγητού, ακόμα και αν υποθέτουμε ότι το πιάτο έχει μία δελεαστική γεύση (π.χ. γλυκοπατάτα).

Πώς λύνεται αυτή η δυσκολία στο τάισμα του μωρού; Δοκιμάζουμε να δώσουμε μία διαφορετική γεύση, αν το πρόβλημα είναι αυτό, και ξαναδοκιμάζουμε αργότερα το πιάτο που απορρίφθηκε.

3.Το μωρό στρέφει το κεφάλι στο πλάι

Με το που πλησιάζει το κουτάλι στο στόμα του, το μωρό γυρίζει στο πλάι, δείχνοντας ότι δεν θέλει να φάει. Μπορεί να συμβαίνει γιατί έχει χορτάσει ή γιατί δεν του αρέσει το φαγητό του.

Τι δεν βοηθά; Το να επιμένουμε. Δίνουμε στο μωρό τον χρόνο να αφομοιώσει τη νέα του διατροφική πραγματικότητα. Δεν στρέφουμε με το ζόρι το κεφαλάκι του μπροστά, για να δει το κουτάλι και να δελεαστεί να δοκιμάσει την τροφή. Και βέβαια δεν σπρώχνουμε το κουτάλι στο στόμα του. Περιμένουμε και ξαναδοκιμάζουμε το τάισμα μετά.

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Γενικά

Θεατρικό Παιχνίδι για Παιδιά: Ιδέες για Αυτοσχέδιες Παραστάσεις

4.Το μωρό λερώνει τα πάντα

Εδώ, πρόκειται για μία πρακτική δυσκολία στο τάισμα του μωρού που είναι και φυσιολογική και αναμενόμενη. Κι αυτό γιατί η μετάβαση στο κουτάλι περιλαμβάνει και το «ταξίδι» της εξερεύνησης διά της αφής, ειδικά αν εφαρμόζουμε μέθοδο εισαγωγής στερεών τροφών, καθοδηγούμενη από τo μωρό (baby-led weaning).

Πώς μπορεί να περιοριστεί το «χάος;»

Κατ’ αρχάς δεν σταματάμε να ενθαρρύνουμε το μωρό να ανακαλύψει τον κόσμο του φαγητού μέσα από  τις διαφορετικές υφές. Για να λερωθεί όσο το δυνατό λιγότερο ο χώρος, στρώνουμε κάτω από το καρεκλάκι του παιδιού μια εφημερίδα και έχουμε πάντα εύκαιρο κοντά μας ένα βρεγμένο πανί. Προτιμάμε να σκουπίζουμε το πρόσωπο του μωρού μία φορά, στο τέλος του φαγητού, γιατί τα μωρά δεν αγαπούν να τα σκουπίζουν συνεχώς όσο τρώνε και δεν αγχωνόμαστε με την ακαταστασία ούτε και αγχώνουμε το μωρό. Την αποδεχόμαστε ως κομμάτι του νέου διατροφικού σταδίου. Μια μέρα θα τρώει μόνο του με πιρούνι, χαρτοπετσέτα και τάξη στο τραπέζι.

Πρακτικές συμβουλές για πιο εύκολο τάισμα

• Επιλέγουμε να ταΐσουμε το μωρό τις στιγμές που είναι ξεκούραστο και ήρεμο.
• Του δίνουμε ένα κουτάλι, για να πειραματίζεται με το φαγητό όσο εμείς το ταΐζουμε.
• Στη διάρκεια του ταΐσματος, του εξηγούμε τα πάντα: τι είναι το φαγητό του, τι χρώμα και τι γεύση έχει, από που πήραμε τα υλικά και πώς το μαγειρέψαμε.  Μπορεί να μην καταλαβαίνει αυτά που ακούει αλλά τα λόγια μας θα εδραιώσουν μία μορφή επικοινωνίας και δεσίματος μεταξύ μας. Επίσης μέσα από τον ενθουσιώδη τόνο της φωνής μας, το μωρό θα αντιληφθεί ότι το να τρώει στερεές τροφές είναι μία κάτι μία χαρούμενη διαδικασία.
• Γινόμαστε εμείς πρότυπο φαγητού. Αν είναι δυνατόν, ταΐζουμε το μωρό τις ώρες που καθόμαστε και εμείς οι γονείς να φάμε, ώστε η εικόνα μας να λειτουργήσει μιμητικά.

Τα 4 Ε που μας βοηθούν στις δυσκολίες κατά τη νέα εποχή σίτισης του μωρού  

1.Επανάληψη. Δεν χάνουμε την ψυχραιμία μας. Αφιερώνουμε όσο χρόνο χρειάζεται, μέχρι να προσαρμοστεί το μωρό στο νέο του μενού. Μπορεί να χρειαστούν ακόμα και πάνω από δέκα απόπειρες, μέχρι να αποδεχτεί το παιδί την τροφή.

2.Εμπιστοσύνη. Αφήνουμε το παιδί να μας καθοδηγήσει στον δικό του ρυθμό, ανάλογα με την όρεξή του και το ενδιαφέρον του για κάθε γεύση. Αντιμετωπίζουμε το μωρό σαν τον νέο εκείνο οδηγό που πιάνει για πρώτη φορά το τιμόνι. Αντί να τρέχουμε να το προσπεράσουμε, στεκόμαστε υπομονετικά πίσω του, μέχρι να μάθει να «οδηγεί» στη λεωφόρο των στερεών τροφών!

3.Ενθάρρυνση. Μέσα από τις εκφράσεις, τις κινήσεις και τον χαρούμενο τόνο της φωνής μας, δημιουργούμε στο παιδί ένα θετικό κλίμα γύρω από το φαγητό και το βοηθάμε να απολαμβάνει τη διαδικασία του γεύματος.

4.Ελπίδα. Αποδεχόμαστε ότι στην αρχή θα υπάρχουν δυσκολίες αλλά θα ακολουθήσουν και καλές μέρες ταΐσματος, όταν το παιδί συνηθίσει στο νέο του μενού. Μία χαμένη μάχη δεν σημαίνει ήττα!

Αντιμετωπίζουμε κάθε δυσκολία στο τάισμα του μωρού ως ένα λογικό επακόλουθο του πρωτόγνωρου  νέου κεφαλαίου που ανοίγεται στη διατροφική ζωή του μωρού και του δίνουμε τον χρόνο να εγκλιματιστεί, σεβόμενοι τους δικούς του ρυθμούς. Πριν από κάθε ορόσημο διατροφής αλλά και κατά τη διάρκεια εισαγωγής των στερεών τροφών, συμβουλευόμαστε πάντα τον παιδίατρό μας για ενημέρωση, καθοδήγηση και συμβουλές σε δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν κατά το τάισμα.

*Το μητρικό γάλα αποτελεί την ιδανική τροφή για το βρέφος και επηρεάζει σημαντικά και θετικά τη μετέπειτα υγεία και φυσική κατάστασή του. O μητρικός θηλασμός κατά το πρώτο εξάμηνο της ζωής του μωρού, πρέπει να είναι η αποκλειστική πηγή διατροφής του. Όταν ο θηλασμός είναι αδύνατος ή δεν επαρκεί, συμβουλευτείτε τον παιδίατρο για την εισαγωγή βρεφικού γάλακτος στη διατροφή του μωρού σας. Η έναρξη διατροφής με μπιμπερό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στον θηλασμό.