Αναπτυξιακές Διαταραχές: Ποιες Είναι & Συμπτώματα

Ως αναπτυξιακές διαταραχές αναφέρουμε μια ομάδα διαταραχών που κάνουν την εμφάνισή τους σε ηλικίες κάτω των 18 και κυρίως στην παιδική. Αυτές οι διαταραχές επηρεάζουν τη φυσιολογική ή αλλιώς τυπική ανάπτυξη του εγκεφάλου, επιδρώντας σε ορισμένες δεξιότητες και λειτουργίες του ατόμου. Κάποιες από τις λειτουργίες αυτές είναι οι γνωστικές λειτουργίες, όσες συνδέονται με την συμπεριφορά και τις κοινωνικές δεξιότητες αλλά και τις δεξιότητες επικοινωνίας. Οι αναπτυξιακές διαταραχές, αν και πολύ συχνά συνοδεύονται από κάποιες ανεπτυγμένες δεξιότητες, (π.χ. μνήμης) σε γενικές γραμμές συνοδεύονται από δυσκολίες στην καθημερινότητα του ατόμου, όσον αφορά την λειτουργικότητά του ή τις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσει.

Κάποιες από τις αναπτυξιακές διαταραχές είναι ο Αυτισμός που επηρεάζει κατά κύριο λόγο τις κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, η ΔΕΠΥ με δυσκολία στη συγκέντρωση και υπερκινητικότητα, η διαταραχή γλώσσας με δυσκολία στην παραγωγή λόγου, η αναπτυξιακή καθυστέρηση που είναι μια γενική διαταραχή καθυστέρησης της ανάπτυξης σε διάφορους τομείς ταυτόχρονα. Οι διαταραχές αυτές επηρεάζουν το άτομο σε κάθε επίπεδο της ζωής του, στο σχολείο, στις παρέες, στη δουλειά. Όμως, το επηρεάζουν πολλές φορές και σε συναισθηματικό επίπεδο, είτε επειδή νιώθει πως μένει πίσω σε σχέση με τους άλλους είτε από την αντιμετώπιση που έχει από τον κοινωνικό περίγυρο.

 Πώς όμως ανακαλύπτουμε αυτές τις διαταραχές;

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δραστηριότητες για Παιδιά

Ιδέες για Κατασκευές με Ξυλάκια

 Η παρατήρηση μπορεί να γίνει από οποιονδήποτε που έρχεται σε συχνή επαφή με το παιδί, όμως ο εντοπισμός και η διάγνωση πρέπει να γίνεται μόνο από εξειδικευμένο προσωπικό όπως είναι οι εκπαιδευτικοί, γιατροί, αναπτυξιολόγοι σε συνεργασία πάντοτε και με τους γονείς. Τα πρώτα δείγματα που παρατηρούνται είναι η συμπεριφορά του παιδιού, ιδιαίτερα σε σχέση με την κοινωνική αλληλεπίδραση που έχει. Τα σταθμισμένα μέσα είναι ένας ακόμα τρόπος, όπως δηλαδή είναι οι συνεντεύξεις και τα ερωτηματολόγια που συμπληρώνουν γονείς και εκπαιδευτικοί και έχουν να κάνουν με τις επιδόσεις του παιδιού αλλά και τις δεξιότητες που αναπτύσσει. Σε αυτά τα τεστ, παρατηρούνται αποκλίσεις σε σχέση με την τυπική ανάπτυξη ενός παιδιού. Τέλος, οι ίδιοι οι επαγγελματίες αξιολογούν ένα παιδί μέσω τεστ ή παρατήρησης και μπορούν να διαπιστώσουν πιθανές αναπτυξιακές διαταραχές.

Ο εντοπισμός των διαταραχών δεν γίνεται μέσα σε μια στιγμή, ούτε γίνεται σωστά από ένα άτομο μόνο. Χρειάζεται συνεργασία όλου του κύκλου του ατόμου έχοντας ως κύριο πρόσωπο τον επαγγελματία (ή τους επαγγελματίες) που αναλαμβάνει την επίβλεψη και την κύρια παρακολούθηση του ατόμου. Είναι σημαντικό σε περιπτώσεις διαταραχών να υπάρχει ψυχολογική υποστήριξη και στους γονείς ή στους φροντιστές γενικότερα καθώς μια διαταραχή συνοδεύεται και από έντονες συναισθηματικές καταστάσεις.

Οι στόχοι στη βελτίωση όσων φέρνει μια αναπτυξιακή διαταραχή πρέπει να μπαίνουν με βάση το επίπεδο της δυσκολίας, την ηλικία αλλά και τον βαθμό ικανότητας του παιδιού. Κύριος στόχος πάντα είναι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του ατόμου και η γενικότερη ευτυχία του. Με γνώμονα αυτά, οι διαδικασίες μπορούν να γίνουν λιγότερο έντονες και να αποφευχθεί το όποιο αρνητικό κλίμα και εντάσεις με τους ειδικούς ή ακόμα και με το ίδιο το παιδί σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς είναι κάτι που σαφώς δεν θα βοηθήσει το παιδί.