Σχέση πατέρα – γιου: μια πορεία με διάφορα στάδια

Ο δεσμός μπαμπά-γιου είναι θεμελιώδης για τη ζωή του παιδιού και αφήνει το αποτύπωμα του ήδη από τις πρώτες μέρες ζωής του. Διαμορφώνει την προσωπικότητα και την ταυτότητα του παιδιού, ενισχύει το αίσθημα αυτοεκτίμησής του, καλλιεργεί μία σχέση σεβασμού, εμπιστοσύνης και ενσυναίσθησης και δίνει στο παιδί σπουδαία μαθήματα ζωής και ανθρωπίνων και κοινωνικών σχέσεων. Το μαγικότερο σε αυτή τη σχέση είναι ότι διαρκώς ζυμώνεται, αναπτύσσεται και διαπλάθεται, περνά από διαφορετικά στάδια -άλλα εύκολα και άλλα δύσκολα- χωρίς να χάνει ποτέ τη σπουδαία αξία της.

Από ποια στάδια περνά η σχέση πατέρα-γιου στην πορεία της ζωής τους; 

Όλα ξεκινούν από τα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού

Στη βρεφική και νηπιακή ηλικία μπαίνουν τα πρώτα θεμέλια της σχέσης μπαμπά και γιου. Ο ρόλος του πατέρα είναι καθοριστικός στο να παρέχει φροντίδα στο παιδί, να το καθησυχάζει και να δημιουργεί έναν δεσμό ασφάλειας. Η σωματική επαφή μεταξύ τους και το συναισθηματικό δέσιμο που δημιουργείται ανάμεσά τους, δημιουργούν ένα αίσθημα εμπιστοσύνης και σιγουριάς που θα επηρεάσει και τις σχέσεις του παιδιού στη μετέπειτα ζωή του.

Ακολουθεί η παιδική ηλικία με τον μπαμπά καθοδηγητή, που διδάσκει και εμπνέει

Είναι η περίοδος που ο μπαμπάς δείχνει στον γιο του τον κόσμο. Είναι ο μέντορας που τον εισάγει στα σπορ και τα χόμπι, του μαθαίνει τις βασικές ικανότητες της ζωής και πολύτιμες κοινωνικές δεξιότητες και σφυρηλατούν μαζί μοναδικούς δεσμούς επικοινωνίας. Οι αναμνήσεις δε που χτίζονται μέσα από όλες αυτές τις κοινές εμπειρίες σε αυτό το ηλικιακό στάδιο του παιδιού, είναι «κλειδί» για την υγιή συναισθηματική ανάπτυξή του και το ακολουθούν και στην ενήλικη ζωή του. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία*, οι γιοι που έχουν ισχυρές θετικές αναμνήσεις από τον πατέρα τους στην παιδική ηλικία, έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν συναισθηματική σταθερότητα στη διαχείριση του καθημερινού στρες.

Κι ύστερα, έρχεται η «επαναστατική» περίοδος της εφηβείας

Είναι το διάστημα που η σχέση αυτή, ακόμα και αν είναι πολύ δυνατή, συχνά δοκιμάζεται. Στην εφηβεία τα αγόρια ανακαλύπτουν τον εαυτό τους, καλούνται να πάρουν σημαντικές αποφάσεις για τον δρόμο του επαγγελματικού προσανατολισμού τους και συχνά έχουν να αντιμετωπίσουν και την πίεση των συνομήλικων τους. Το αγόρι που έβλεπε τον μπαμπά του ως ήρωα και δάσκαλο, τώρα τον αποδοκιμάζει, διεκδικώντας την ανεξαρτησία του. Η επικοινωνία δυσκολεύει και ο μπαμπάς χρειάζεται να αναγνωρίσει τα συναισθήματα του γιου του, να ανοίξει δίαυλους επικοινωνίας, μέσα σε δύσκολες συνθήκες και να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στο «θέτω όρια στο παιδί και κρατάω τις ισορροπίες» και στο «δίνω στο παιδί μου αυτονομία».

Το αγόρι γίνεται ενήλικας και ο μπαμπάς φίλος

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Γονείς

Σπιτικά tacos κοτόπουλο με ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΡΑΧΑΝΑ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ!

Όλη η εμπιστοσύνη που χτίστηκε μεταξύ τους τα προηγούμενα χρόνια, τώρα «δίνει καρπούς». Ο μπαμπάς γίνεται λιγότερο αυστηρός, αφού δεν χρειάζεται να επιβάλλει πια όρια και ο ενήλικος γιος του ζητά την καθοδήγηση και τις συμβουλές του σε θέματα προσωπικά και επαγγελματικά. Περνούν ποιοτικό χρόνο μαζί με πιο μεστές κουβέντες ενηλίκων, χαίρονται κοινές εμπειρίες και αναπτύσσουν αμοιβαίο σεβασμό και έναν νέο, πιο ώριμο κώδικα επικοινωνίας.

Ο γιος γίνεται μπαμπάς, ο μπαμπάς παππούς και η οπτική αλλάζει  

Είναι η στιγμή που ο γιος αρχίζει να εκτιμά τον πατέρα σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Αναγνωρίζει τους κόπους και τις θυσίες που έκανε ο πατέρας του για να τον μεγαλώσει και το «όταν κάνεις παιδιά θα καταλάβεις» γίνεται μαγικά κατανοητό. Οι δύο άνδρες στοχάζονται τις εμπειρίες της κοινής τους ζωής τους και γράφουν νέες σελίδες στη σχέση τους, παρέα με τα νέα μέλη της οικογένειας. Η σχέση τους γίνεται πηγή συναισθηματικής υποστήριξης και σύνδεσης σε άλλο επίπεδο και όσο οι γενιές προχωρούν, οι δεσμοί ισχυροποιούνται.

Η σκυτάλη παραδίδεται και η σχέση πατέρα-γιου ανοίγει νέους κύκλους

Όταν ο μπαμπάς έχει πια μεγαλώνει πολύ, γίνεται ξανά μέντορας. Μεταλαμπαδεύει στον γιο όλη τη σοφία της πατρικής του «θητείας» και τον εκπαιδεύει ώστε να διατηρήσει τις παραδόσεις και τις αξίες της οικογένειας, δίνοντάς του τον ηγετικό ρόλο. Και κάπως έτσι, μπαίνουν τα λιθαράκια για να γεννηθούν νέοι δεσμοί πατέρα-γιου στην οικογένεια, με γερές βάσεις και δυνατούς δεσμούς.

Τελευταίο αλλά όχι αμελητέο: καμία σχέση πατέρα-γιου δεν ξεκινά με «εγκατεστημένες οδηγίες». Η αγάπη και η αφοσίωση, ο σεβασμός και η ειλικρίνεια, η διαρκής επικοινωνία και η προσπάθεια να γεφυρωθούν τα χάσματα όταν προκύπτουν, είναι τα συστατικά για μία δυνατή σχέση που θα κρατήσει στον χρόνο και θα γίνει πυξίδα για τις επόμενες γενιές στην οικογένεια.

*Fathers and Sons: Importance of Paternal Affection for Adult Well-Being, Melanie H. Mallers, PhD, American Psychological Association.