Mom with newborn hug

Ενάντια σε όλους

Η τρίτη εγκυμοσύνη ήρθε στα ξαφνικά, μας βρήκε όλους αμήχανους και σαστισμένους.
Τα δύο μεγαλύτερα παιδιά ήταν πια κοπέλες και εγώ μια σαραντάρα που πίστευα ότι είχα τελειώσει με την ενότητα εγκυμοσύνη, βρέφος.

Πάντα τα λάτρευα τα μωρά, ίσως ενδόμυχα να λαχταρούσα ένα νινάκι ακόμα.
Στην δουλειά, δεν χάρηκαν ιδιαίτερα, έβρισκαν διάφορα επιχειρήματα να με πείσουν ότι δεν είναι έξυπνη ιδέα ένα παιδί ακόμα!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

brother and sister

Ο περίγυρος αναρωτιόταν με το θράσος μου σ’ αυτή την εποχή ένα παιδί ακόμα!
Η γυναικολόγος από την αρχή ήταν πολύ αυστηρή, ήμουν πια μεγάλη και η εγκυμοσύνη θεωρούταν επικίνδυνη. Είκοσι δύο χρόνια πήγαινα στην ίδια γιατρό ποτέ δεν είχα νιώσει τόσο άβολα, το ένστικτό μου με προειδοποιούσε. Έτσι αποφάσισα να πραγματοποιώ και επισκέψεις στο νοσοκομείο της πόλης μου, να με παρακολουθούν και εκεί. Όσο με τρόμαζε η γιατρός μου τόσο με καθησύχασαν στο νοσοκομείο.

Οι μήνες πέρασαν και όταν έφτασε πια ο κόμπος στο χτένι, μετά από φωνές και αντιπαραθέσεις κατέληξα στο να με παρακολουθούν μόνο στο νοσοκομείο.
40+1 εβδομάδα και η μπουμπού δεν έλεγε να βγει, η γιατρός μου είχε σκοπό να μου την πάρει στις 37+1 εβδομάδες (έπεφτε τριήμερο 😉).Στο νοσοκομείο όμως περίμεναν, δεν είχαν λόγο να βιαστούν μου είπαν, και έτσι τα πράγματα ήρθαν φυσιολογικά και γέννησα τόσο ήρεμα και γαλήνια, χωρίς επισκληρίδιο και σε ξαπλωτή στάση με τις ώρες, ένα πανέμορφο μεγάλο μωράκι!!!!
Σε αντίθεση όλων, κράτησα το μωράκι μου, το γέννησα φυσιολογικά στην ώρα που εκείνο διάλεξε, και θηλάζουμε σε αντίθεση όλων ακόμα.

Ακολουθήστε το ένστικτο σας και την καρδιά σας, μόνο αυτή ξέρει!!!!
Δεν αλλάζω τα κορίτσια μου με τίποτα στον κόσμο 😍😍😍