Πρώτη φορά ΜΑΜΑ

Καλησπέρα σας, έχω την τιμή να σας πω τη δική μου ιστορία εγκυμοσύνης. Για αρχή, προσπαθούσαμε με τον άντρα μου εδώ και 1 χρόνο να κάνουμε παιδί με πολλές προσπάθειες και τελικά μας αξίωσε η Μεγαλόχαρη να φέρουμε στον κόσμο τον πανέμορφο γιο μας.

Έμεινα έγκυος, χωρίς να το καταλάβω, διότι δεν είχα καθυστερήσει μου ήρθε κανονικότατα η έμμηνος ρύση αλλά κάτι μέσα μου άλλαζε. Ένιωθα το σώμα μου αλλιώς, είχα τάσεις υπνηλίας στα ξαφνικά. Λιγούρες δεν είχα ιδιαίτερες η αλήθεια είναι, θα σας φανεί περίεργο αλλά είναι αληθινό γεγονός, το κατάλαβα από τον σκύλο μου τον Ρεξ ερχόταν συνέχεια και μου μύριζε την κοιλιά και ξάπλωνε πάνω της αρκετές φορές μέσα στην ημέρα και εκεί κατάλαβα πως κάτι κρύβω μέσα μου. Λοιπόν, στον δεύτερο μήνα της εγκυμοσύνης μου, χωρίς να το ξέρω βεβαίως, πήρα τεστ και βγήκε θετικό. Ανακοίνωσα στον άντρα μου πως είμαι έγκυος και έκλαιγε από τη χαρά του. Φυσικά μετά το είπα στους γονείς μου, τρελάθηκαν από τη χαρά τους που θα δουν το εγγονάκι τους, όπως και ο αδερφός μου χάρηκε ( ο οποίος εκτός από θείος είναι και ο νονός του μικρού μου).

Ήρθε λοιπόν η ώρα να επισκεφτούμε τον γυναικολόγο μου, όλα πήγαιναν τέλεια μου έδωσε κάποιες βιταμίνες και έπειτα είδαμε πως ο μικρός μου εμφάνισε θυρεοειδή και έπρεπε να παίρνω χάπια και γι’ αυτό το θέμα. Οι μέρες περνούσαν ομαλά και γαλήνια, ώσπου ήρθε μια δύσκολη εποχή από τον 6^ο  μήνα και μετά.  Έφαγα ψάρι και με έπιασε αλλεργία, να τρέμω σαν το ψάρι στην κυριολεξία, πήρα τον γιατρό μου, με επισκέφθηκε,  μου έδωσε κάτι χάπια και όλα πήγαν τέλεια. Μετά από περίπου 2 εβδομάδες, ο πατέρας μου είχε κάτι πόνους απίστευτους και δεν πήγαινε νοσοκομείο ο φοβιτσιάρης ώσπου ένα πρωί λιποθύμησε από τους πόνους και έπρεπε επειγόντως να νοσηλευτεί. Ανακάλυψαν πως είχε ένα τεράστιο πρόβλημα με το έντερό του και έπρεπε μπει για πολύ σοβαρό χειρουργείο.

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Δείτε & κάτι άλλο που μπορεί να σας ενδιαφέρει!

Share Your Story

Η συνάντησή μας

Το μωρό το ένιωθα μέσα μου να κουνιέται απίστευτα λόγω της δικής μου ψυχολογίας, δεν μπορούσα να πάω στο νοσοκομείο λόγω της εγκυμοσύνης και είχαν πάει όλοι φυσικά, και ο άντρας μου,  απλώς με έπαιρναν συνέχεια να δουν αν είμαι καλά και μου έλεγαν πως πρέπει να κοιμηθώ για το παιδί. Προσπαθούσα αλλά, όπως και να το κάνουμε, είναι ο μπαμπάς μου και ανησυχούσα αλλά εντάξει δεν άντεξα και κοιμήθηκα στο τέλος το πρωί μου είπαν πως όλα πήγαν καλά και έτσι ησυχάσαμε και τελείωσε ομαλά και αυτό.

Τέλος, μπήκαμε στον 9^ο  μήνα μας και μπήκαμε με έντονους σπασμούς όποτε έπρεπε να μπω στη μέθοδο της καισαρικής γιατί ο μπέμπης επέμενε να βγει πιο γρήγορα απ’ όσο έπρεπε. Εν ολίγοις, με το που μπήκα στον ένατο μήνα χωρίς παραπάνω μέρα, μπήκα σε αυτή την μέθοδο και τελείωσε και αυτή ομαλά μέχρι που τον έπιασα στα χέρι μου και κρατούσα όλο τον κόσμο μου! Εύχομαι λοιπόν σε όλους τους γονείς να έχουν υγεία αυτοί και τα παιδιά τους και να προσπαθούμε να τους κάνουμε καλύτερο τον κόσμο αυτό με αγάπη! Ευχή μέσα από την καρδιά μου.