Θες να μας πεις δύο λόγια για το ταξίδι σου προς τη μητρότητα;

Είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο. Κάθε εγκυμοσύνη, κάθε γέννα, κάθε λοχεία μπορεί να είναι διαφορετική, άλλοτε εύκολη κι όμορφη, άλλοτε περιπετειώδης. Είναι σημαντικό να έχεις δίπλα σου ανθρώπους να σε στηρίζουν, ανθρώπους που να μπορείς να εμπιστευτείς, όπως έναν σύντροφο, μια μητέρα ή τον γιατρό σου. Νιώθω τυχερή που σε αυτό το ταξίδι προς την μητρότητα είχα ανθρώπους να με αγαπούν, να με στηρίζουν ψυχολογικά και πρακτικά κι όλες οι εγκυμοσύνες μου εξελίχθηκαν ομαλά. 

Πώς είναι η ζωή σου με 3 παιδιά; 

Γεμάτη. Όπως είναι η ζωή κάθε μητέρας, νομίζω, είτε έχει ένα, είτε περισσότερα παιδιά. Θηλασμός, εργασία, σπίτι, χρόνος για τα παιδιά… Δεν φτάνουν οι ώρες της ημέρας να κάνεις όσα πρέπει να γίνουν κι εύχεσαι να είχες περισσότερα χέρια να προλαβαίνεις τις δουλειές. Πρέπει να βάζεις προτεραιότητες, να οργανώνεις καλά τον χρόνο σου, να προγραμματίζεις την κάθε σου ημέρα. 

Κάποιες φορές είναι εξαντλητικό όμως με έναν ανεξήγητο τρόπο βρίσκεις κουράγιο και προχωράς. Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα αστείο συμβάν είναι ικανά να σου φτιάξουν τη διάθεση και να σου δώσουν τη δύναμη να συνεχίσεις. 

Πώς επηρέασε τη ζωή και την καθημερινότητά σας με τον σύντροφό σου ο ερχομός των παιδιών; 

Ο σύντροφός μου ήταν πιο αποφασισμένος από εμένα να κάνει οικογένεια. Οι γυναίκες συνήθως σκεπτόμαστε πιο σύνθετα κι αυτό λειτουργεί ανασταλτικά στο να πάρουμε τόσο υπεύθυνες αποφάσεις όπως το να φέρεις στον κόσμο μια ζωή. Νιώθεις ότι δεν είσαι αρκετά προετοιμασμένη να προσφέρεις όσα χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά. Όμως, η κατάλληλη στιγμή ίσως να μην υπάρξει. Ακόμη και μέσα από αντιξοότητες οι άνθρωποι βρίσκουμε τρόπους να κάνουμε τη στιγμή κατάλληλη. Αγαπάμε και οι δύο την οικογένειά μας. Είναι αυτή που μας ολοκληρώνει και μας κάνει ευτυχισμένους. Παρά τις δυσκολίες και την κούραση της καθημερινότητας νιώθουμε αγαλλίαση. Όταν έμαθα πως ήμουν έγκυος για τρίτη φορά (δεν είχαμε αποφασίσει να κάνουμε τρίτο παιδάκι) αναστατώθηκα. Αντίθετα, ο άντρας μου έβαλε τα γέλια και με πήρε αγκαλιά. Το σπίτι μας είναι ζωντανό, έχει φωνές, γκρίνιες αλλά έχει και γέλια, χορό και πολλές αγκαλιές. 

Πώς και πόσο άλλαξες όταν έγινες μητέρα και ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι σε αυτόν τον νέο ρόλο;

Νιώθω χαρά. Αγκαλιάζω τα παιδιά μου και η καρδιά μου φουσκώνει από αγάπη. Εξελίσσομαι μαζί τους. Κάθε παιδί έχει τη δική του, ξεχωριστή προσωπικότητα. Τα παιδιά σε μαθαίνουν πώς να τους φέρεσαι. Και φυσικά, τα παιδιά σε «παιδεύουν», σε διαμορφώνουν ως οντότητα, δοκιμάζουν τα όρια και τις αντοχές σου. Θα έλεγα ότι μέσα από αυτήν τη διαδικασία αναγεννιέσαι. Κάθε στιγμή είναι ανεπανάληπτη, μαθαίνεις να εκτιμάς τα απλά, που στην τελική, είναι τα πιο πολύτιμα. Αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι.  

Πόσο σημαντικό, αλλά και πόσο υπεύθυνο είναι να φέρνεις στη ζωή ένα ή και περισσότερα παιδιά; 

Για εμένα είναι σημαντικό να συνειδητοποιείς την ευθύνη που έχει ένα παιδί. Σέβομαι εξίσου ένα άτεκνο ζευγάρι που συνειδητά υιοθετεί ένα παιδάκι όσο και μια νεαρή μητέρα που νιώθει ανήμπορη να μεγαλώσει το μωρό της και αποφασίζει να διακόψει την εγκυμοσύνη της ή να δώσει το παιδάκι της για αναδοχή. Θεωρώ απαράδεκτο να γεννάς ένα παιδί και να το κακοποιείς με οποιονδήποτε τρόπο.  Είτε με ένα, είτε με περισσότερα παιδιά η ευθύνη είναι ίδια. Στο ταξίδι αυτό που λέγεται μητρότητα ή πατρότητα φρόντισε να είσαι εντάξει απέναντι στο παιδί και να είσαι δίπλα του. 

Ποια είναι τα θετικά, αλλά και οι προκλήσεις του να έχεις στο σπίτι 3 παιδιά; 

Τις προκλήσεις είναι εύκολο να τις φανταστεί κανείς. Κούραση, τρέξιμο, αγωνία να τα προφτάσεις όλα, ένας χαμός στο σπίτι όταν δεν συνεργάζονται. Η πιο μεγάλη πρόκληση θα έλεγα ότι είναι να μοιράσεις τον χρόνο σου ποιοτικά για κάθε μέλος της οικογένειας. Ο σύζυγος μπορεί να δείξει κατανόηση αν λίγο τον παραμελήσεις. Τα παιδιά όμως διεκδικούν την αποκλειστικότητα της μητέρας. Κι εκείνη θα πρέπει να φροντίσει να νιώσουν όλα της τα παιδάκια ασφαλή πώς τα αγαπάει και είναι μοναδικά. Το 3 λένε ότι είναι μαγικός αριθμός, ο αριθμός της αρμονίας. Δεν ξέρω αν ισχύει ή όχι. Πάντως, αυτό που λέει ο λαός μας πως όποιο δάκτυλο κι αν κόψεις το ίδιο θα πονέσεις, είναι αλήθεια. Το θετικό είναι ότι τα συναισθήματα γίνονται τρεις φορές πιο έντονα. Βιώνεις μία αίσθηση πληρότητας. Σε αυτό όμως παίζει μεγάλο ρόλο και ο σύντροφος, να έχει κατανόηση και υπομονή. 

Χρειάστηκε ποτέ να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό; 

Ναι. Στην πρώτη λοχεία, μια παιδίατρος με είδε να ξεσπώ σε κλάματα κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας και υποψιάστηκε επιλόχειο κατάθλιψη. Μου πρότεινε να επισκεφθώ ψυχοθεραπευτή, κάτι που έκανα αμέσως. Εκείνη την περίοδο ήμουν πολύ στρεσαρισμένη, ο πατέρας μου ήταν κατάκοιτος λόγω άνοιας και από το συγγενικό μου περιβάλλον είχα λάβει μια μεγάλη στενοχώρια. Οι συνεδρίες με βοήθησαν να κατανοήσω τι ακριβώς μου συμβαίνει κι έτσι να διαχειριστώ καλύτερα τα συναισθήματά μου. Πλέον, οπότε νιώσω πιεσμένη ή ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο ζητώ άμεσα τη βοήθεια ειδικών. Δεν είναι ντροπή. Και η ψυχική μας υγεία χρειάζεται φροντίδα. Καλύτερα να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις. 

Από που αντλείς τη δύναμη και την αισιοδοξία σου; 

Από τη φύση μου είμαι αισιόδοξο άτομο. Πάντοτε χαμογελάω. Κι έτσι είναι και τα παιδιά μας, πολύ κοινωνικά κι αυθόρμητα. Νιώθω ευγνωμοσύνη για ό,τι έχουμε, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ευχαριστώ τον Θεό και προσεύχομαι να είμαστε όλοι καλά. Σκέφτομαι πόσος πόνος και δυστυχία υπάρχει γύρω μας και νιώθω τυχερή. Σκέφτομαι ότι όλα είναι παροδικά και πως εύκολα μπορούν όλα να ανατραπούν από τη μία στιγμή στην άλλη. Αυτό με βοηθά να εκτιμώ όσους και όσα έχω. Πιστεύω πως όταν κάνεις κάτι καλό, η ζωή στο ανταποδίδει. Δεν χρειαζόμαστε πολλά ή φανταχτερά για να είμαστε ευτυχισμένοι. Τα μικρά και τα απλά είναι τα πιο σπουδαία. Η πίστη μού δίνει δύναμη, η αγάπη των ανθρώπων που είναι δίπλα μου αλλά και η ανάμνηση αυτών που λείπουν… 

Τι σε έκανε να εκτιμήσεις η μητρότητα και ποιο είναι το σημαντικότερο μάθημα που σου έμαθε; 

Η μητρότητα με έκανε να εκτιμήσω καλύτερα τη δική μου μητέρα. Τώρα βλέπω τα πράγματα από τη δική της θέση αλλά μέσα από τη δική μου οπτική. Μπορώ πλέον να την δικαιολογήσω. Ως παιδί ήμουν σκληρή στην κριτική μου. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός κι έλεγα “αν ήταν εδώ ο μπαμπάς δεν θα με μάλωνε” για να την πληγώσω. Τώρα προσπαθώ να είμαι καλύτερη μαμά για τα παιδιά μου και καλύτερη κόρη για τη μητέρα μου. Ένα σημαντικό μάθημα που πήρα από τη μητρότητα είναι να συγχωρώ. “Βάλτα στο χρονοντούλαπο” όπως μου λέει κι εκείνη. 

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που άκουσες και πιστεύεις ότι πρέπει να ξέρει κάθε μελλοντικός γονιός;  

Κάποτε διάβασα μια φράση του K. Gibran “τα παιδιά δεν μας ανήκουν” και δεν μπόρεσα να την καταλάβω. Σαχλαμάρα είπα και συνέχισα την ανάγνωση. Τώρα κατανοώ απόλυτα τι σήμαινε αυτή η φράση. Τα επτά πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου είναι τα πιο σημαντικά γιατί παίρνει τις βασικές αξίες με τις οποίες θα πορευτεί στη ζωή. Ο ρόλος του γονιού είναι να προετοιμάσει το παιδί του για την ενηλικίωση, να βοηθήσει το παιδί να βρει τα πατήματά του κι από εκεί να το αφήσει ελεύθερο να χαράξει το δικό του μονοπάτι, να ζήσει τις δικές του περιπέτειες και να κάνει τις επιλογές του δεχόμενο τις συνέπειες αυτών. Επιτυχία ενός γονιού είναι να μεγαλώσει το παιδί του έτσι ώστε να μην τον χρειάζεται ως ενήλικας. Ευλογία για έναν γονιό είναι το παιδί να του αφήνει χώρο στη ζωή του, να τον θέλει στη ζωή του. Εύχομαι να αποδειχθούμε άξιοι αυτής της χαράς. 

Τι συμβουλή θα έδινες εσύ σε κάθε ζευγάρι πριν ξεκινήσει αυτό το ταξίδι;  

Δεν θέλω να δώσω κάποια συμβουλή. Κάθε ζευγάρι είναι μοναδικό. Στο πιο σημαντικό ρόλο ενός ανθρώπου, αυτό του να γίνει γονιός (φυσικός ή θετός), δεν υπάρχει σχολείο να σε προετοιμάσει. Πέφτεις στα βαθιά και κολυμπάς. Προσωπικά, με βοηθά πολύ να διαβάζω. Ψάχνω βιβλία, άρθρα σχετικά με ανατροφή παιδιών, ζητώ βοήθεια ειδικών όταν βρίσκομαι σε αδιέξοδο και έχω μάθει να ακούω το ένστικτό μου. Δεν επιτρέπω σε άλλους να με επηρεάζουν. Στο ταξίδι αυτό θα κάνεις πολλά λάθη, θα μετανιώσεις για λόγια που είπες ή για πράξεις που δεν έκανες, θα κλάψεις για τα νεύρα που δεν μπόρεσες να συγκρατήσεις και ξέσπασες, θα λυγίσεις από στενοχώριες, θα εξαντληθείς. Το ταξίδι αυτό είναι μία διαρκής δοκιμασία. Μέσα από τα λάθη σου μαθαίνεις και βελτιώνεσαι. Άπαξ και γίνεις γονιός, μένεις γονιός για πάντα. Φρόντισε όσο μεγαλώνεις να γίνεσαι καλύτερος.