“Τα όρια που έμαθα στην κόρη μου”

AUTHOR ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΜΑΡΙΑ

Η μικρή μου, ηλικίας 8 ετών, βαριέται πάρα πολύ να διαβάσει. Με λίγα λόγια, θέλουμε «σπρώξιμο». Έτσι, μια μέρα την παρακαλούσα από νωρίς να έρθει να διαβάσουμε και ο νους της ήταν στο παιχνίδι. Κάποια στιγμή, μετά από αρκετές ώρες ήρθε και μου είπε: «έλα, μαμά να διαβάσουμε». Εννοείται πως δεν έκατσα να τη διαβάσω, καθώς ήταν η ώρα που θα την ετοίμαζα για ύπνο. Έτσι, της έκανα ξεκάθαρο πως θα πήγαινε αδιάβαστη σχολείο. Την επόμενη μέρα λοιπόν μου είπε: «μαμά, εγώ θα πω στη δασκάλα ότι δεν έχω διαβάσει γιατί ενώ σου έλεγα να διαβάσουμε, εσύ δεν ήθελες». Της είπα λοιπόν πως πρέπει να είναι υπεύθυνη των πράξεών της και να αναλάβει τις ευθύνες της. Έτσι, πράγματι είπε όλη την αλήθεια στη δασκάλα και τον πραγματικό λόγο που πήγε αδιάβαστη. Αφού με ενημέρωσε η δασκάλα από το σχολείο, επιβεβαιώθηκε. Από τότε και μετά, δεν έχει υπάρξει μέρα που να πάει αδιάβαστη στο σχολείο. Το βασικό όμως: ήμουν κάθετη και ξεκάθαρη. Δεν έκανα πίσω ούτε μια στιγμή παρ’ όλο που έκλαιγε και με παρακαλούσε.